Tyson (~ Acélököl - Tyson) ' Filminin Konusu : Boks tarihinde tüm zamanların en asi oyuncusu olarak tanınmaktadır. Mart 1985\'te yaptığı ilk profesyonel maçında rakibini 1. rauntta nakavtla yendi. 22 yaşında dünyanın en büyük boksörleri arasında adı geçmeye başladı ve kısa süre sonra Dünya Ağır Sıklet Boks Şampiyonluğu unvanını kazandı (1988). 1991\'e kadar yaptığı 36 maçın tamamını kazanan Tyson, ilk mağlubiyeti Buster Douqlas ile yaptığı karşılaşmada tanıdı.
When We Were Kings(1997)(8,0-13648)
Tyson(2009)(7,5-11535)
Champs(2015)(7,3-1764)
Don King: Only in America(1997)(7,1-1167)
Colors(1988)(6,7-21978)
Judgment Night(1993)(6,6-14137)
Gladiator(1992)(6,5-7398)
las vegas ikinci memleketimdir. şimdi hikayeyi anlatmayayım. neyse 3 sene evvel falandı sanırım. bir alışveriş merkezinde gezerken bu abi gelmişti. yanında yine zenci olan bir abla vardı. ablanın yaşı vardı ama öyle sevgilisi falan gibi değildi, varsa ablası falandır bence. ikisi kıyafet falan bakınıp durdular benimle beraber. harbiden ürkücüsü bir tip yalnız. herif bilinçaltıma nasıl bir korku salmışsa aman gözgöze gelmeyeyim diye kasmıştım ama habire de bakmıştım tabi, dünyaca ünlü adamlar her zaman görülmüyor sonuçta. ters adam sonuçta ne bakıyon birader falan derse yarağı yedik demektir bildiğiniz üzere.abd de öyle bir yer ki amına koyim, burda günlük 1000 kaloriyi zor buluyorsun, adamlar orda günde 15bin kalori aldığından mıdır nedir yarma gibi alayı lan. herkes mi ağır siklet olur soktuğumun ülkesinde ya. nası bir genetik varsa.
(beeyore - 5 Ocak 2012 18:39)
zamanında maçını izleyeceğiz diye gecenin bir körüne kadar türkiye'de ki boks severleri dikip, 21 saniyede rakibini indirip maçı bitirmişliği olan boksör. olan bizim uykumuza olmuştu, o ayrı.
(trajiklambasi - 6 Temmuz 2012 18:33)
götünün kılları pişmaniyeye dönmeye yaklaşmışken lennox lewis'e yenildiği için lewis'ten daha aşağı bir boksör değildir kesinlikle. kendisini magazinel saçmalıklara bulaştığı dönemle değil, birkaç saniyede nakavt yaptığı efsane zamanlarıyla değerlendirmek gerekir.
(alengirli - 15 Temmuz 2012 21:46)
sonunun yeşilçam yıldızları gibi bir parkta açlıktan ölerek olmasını istemediğim insan evladı.zaten yıllarca menajerlerinden ve etrafındakilerden çekmiş, bari emekliliğini sessiz sakin peltek peltek geçirsin.yediği yumruklar mahkemede tanıklık etmesine bile engel bir salağa dönüştürmüş olabilir ama ne kadar hepsini kaybetse de o milyon dolarları da hakettiği bir gerçek.nasıl adamlarla çalıştığına dair bir olay var ki film olur yemin ederim.şöyle;don king denen orospu evladı organizatörünün oğlu (carl king) anlaşması olmamasına rağmen tyson'dan yüzbinlerce dolar araklamıştır.hatta carl king'in karısı evini dekore ettiği için 1.5 milyon $ gibi bir cukkayı indirmiştir.ve asıl bomba carl king'in kızı debbie king, mike tyson adına bir fan club işlettiğini söyleyerek ayda 50.000$ dan fazla bir parayı indirmiştir.3 yıl bu sömürü devam eder ve bir gün tyson'ın arkadaşı fan club'ı merak edip paralar nereye gidiyor diye yerinde görmek ister,gittiğinde gördüğü tek şey kutular dolusu açılmamış mektuptur. tyson'la beraber mektupları okumaya başlarlar.mektuplardan birinde, kadının biri kanserden ölmekte olan oğlunun onu çok sevdiğini ve mike'tan telefon açmasını ister.tyson telefonu eline alır 2 dk konuşur, kapatır ve ağlayarak don king'e küfür etmeye başlar.tyson o telefonu açmak için bir sene geç kalmıştır.
(tazafacan - 26 Haziran 2013 01:46)
o son maça çıkmayacaktın be şampiyon.biliyorsun , senin de hayranı olduğun muhammad ali diye bir adam var. benim , yaşım dolayısıyla kanlı canlı izleyemesemde , karakterine , söylediklerine , hızlı ayaklarına , eskivlerine ve siyasi duruşuna hayran olduğum , kendimce idol kabul edebileceğim tek kişi. ali , foreman'dan kemeri alıp bir ilke imza attığında emekli olması gerektiği belli olmuştu. ona rağmen "bütün şampiyonların kalbinde kalan bir son maç vardır" sözüne uygun olarak birkaç maça daha çıktı. hadi leon spinks maçını saymayalım , larry holmes ve trevor berbick maçları diyelim. bunlar çıkmaması gereken maçlardı.bunları zaten biliyorsun şampiyon sen ki dünyanın en genç ağır siklet şampiyonu olmuş kişisisin.işte ben seni hep ali'nin öcünü alan kişi olarak gördüm. ali'yi kötü duruma düşürenler senin karşında ringden sürünerek çıkabildiler ancak. ağır sikleti yıllarca kasıp kavurman bir yana sırf bu yüzden bile saygı duyulası bir sporcusun bence.şu hikaye mesela çok iyi anlatıyor ne demek istediğimi ;--- spoiler ---tarih 2 ekim 1980. wbc ağır siklet kemer maçında larry holmes , muhammad ali ile karşılaşıyor. artık kariyerinin sonuna gelmiş olan ali , müsabaka boyunca neredeyse varlık gösteremeyerek 10 raund boyunca holmes`un acımasız yumruklarına maruz kalıyor. 10. raundda nihayet hakem kararıyla maç bitiyor ama maçın ardından ali , gerçekten , belki de ilk defa , çok kötü görünüyor.mike tyson o zaman 14 yaşında ve efsane antrenörü cus d`amato ile birlikte maçı izlemek için memleketi catskill (new york) ile 1 saat mesafede olan albany adında bir yere gidiyorlar. maçtan sonra o kadar üzülüyorlar ki dönüş yolunda kimse tek kelime etmiyor. holmes'un ali`yi bu hale düşürmesini kabul edemiyorlar.ertesi gün cus d'amato muhammad ali ile telefonda konuşuyor. d'amato ali`ye ; "yanımda birgün ağır siklet şampiyonu olacak genç bir çocuk var. onunla konuşmanı istiyorum" diyor.tyson telefonu eline alıyor ve :"ileride holmes'la dövüşeceğim ve onu senin için yeneceğim." diye söz veriyor.8 sene sonrası . tarih 22 ocak 1988. tartışmasız (wbc , wba , ibf) ağır siklet şampiyonu mike tyson ünvanını korumak için larry holmes'la karşılaşıyor. müsabakaya muhammad ali'de davetli ve ismi anons edilince iki boksöre de başarılar diliyor. önce yıllarca beraber antrenman yaptığı larry holmes'a giden ve elini sıkan muhammad ali , tyson'ın elini sıkıyor ve kulağına birşeyler fısıldıyor ;"sözünü unutma , benim için onu yen !"http://www.youtube.com/watch?v=eqrxjkhhibg#t=4m51shttp://ringlerden.blogspot.com/…agina-fisildar.html--- spoiler ---işte böyle şampiyon. geçenlerde , tayland`da muay thai müsabakasına çıkacağını okudum , aman diyim. hiçbir para bu tyson efsanesini kötü göstermeye değmez.bir de , o son maça çıkmayacaktın be şampiyon...
(quasimodo - 16 Temmuz 2013 21:48)
sadece cus d'amato ve ekibi ile çalıştığı yıllar ele alınacak olursa tüm zamanların en iyi boksörüdür. bugüne kadar hiç bir boksörde göremediğimiz inanılmaz düzeydeki patlayıcı güç, bunun yanında bir hafif siklet boksör kadar çabuk olması ve sadece ruh hastalarında görülecek düzeyde bir saldırganlık en belirgin özellikleriydi. ama tyson asla dayanıklı bir boksör olmadı, sabırlı değildi, akıllı değildi, gücünü idareli kullanmayı bilmezdi. o nedenle maçları ilk raundlarda biter, maç uzarsa işler tyson için kötü gitmeye başlardı.cus d'amato, sonra da onun ekibinden kevin rooney, hem ringde hem de ring dışında tyson'da eksik olan özelliklerin tamamlayıcısı olmuştu. d'amato'nun ölümünden kısa bir süre sonra, 20 yaşındayken üç birliğin de (wbc, wba, ibf) kemerini takan en genç boksör oldu.profesyonel olarak dövüşmeye başladıktan sonra yaptığı ilk 19 maçın tamamını nakavtla kazandı ki, bunların 12'si birinci raundda bitti.profesyonel bokstan milyon dolarlar kazanan bahis mafyası ne yapacağını şaşırmışken (çünkü artık kimse tyson'ın rakibine para yatırmıyordu), tyson her ne hikmetse doğru dürüst başarısı olmayan buster douglas isimli bir soytarıya komik biçimde yenilip bütün ünvanlarını kaybetti ve hemen akabinde malum tecavüz davasıyla hapsi boyladı. tyson'u yenen buster douglas ise aldığı ünvanları bir maç bile koruyamadan ilk maçında evander holyfield'a devretti. buralarda dönen paraları ben hesaplayamayacağım, birileri hesaplayıversin.korunmaya çalışan boksörlerin gardında boşluk bulamazsa rakibinin bileklerini yumruklarıyla kıran, karşısındaki boksör yumruk atmaya çalışırsa iyice sinirlenip neredeyse öldükten sonra da vurmaya çalışan, profesyonel kariyerinde 1 dakikadan kısa sürmüş 10 tane maç olan bu efsaneyi başka boksörlerle kıyaslamamak gerekir.cus d'amato kronolojisi ve kevin rooney düzeltmesi için insecticide'e teşekkürler.
(siyahbeyaznegatif - 30 Ekim 2013 14:57)
6 aralık 1985 mike tyson - sammy scaff maçıiron mike'ın, gerçek babam dediği, onu bulup yetiştiren cus d'amato'nun ölümünden sonraki ilk maçı.karşısındaki amerikalı sammy scaff, mike'dan bir kafa daha uzun, kazandığı 13 maçın 11'ini nakavtla kazanmış. mike henüz 19 yaşında, dünya şampiyonu olmamış ama 13 maçının tamamını nakavtla kazanmış. maç başladıktan sonra mike birkaç yumruk sallıyor, sanki yerini bulmuyor gibi. sonra bir ara sammy scaff yere düşüyor, galiba numara yapıyor filan derken adam yerden kalkınca suratını görüyoruz: karşıdan gelen kamyona kafa atmış gibi bir görüntü var. mike şaşkın, sanki biraz üzgün, ayıp mı ettik gibi kenara geliyor, kenarda bu sefer cus d'amato yok, biraz dolanıyor ortada. bir sene içinde de dünya ağır siklet boks şampiyonu olarak üç kemeri de beline takıyor, "babasına" selam gönderiyor.iron mike için hüzünlü bir maç. sammy için ise acılı.izlesem mi diyenlere.moderasyona mesaj: bu entriyi maça ait ayrı bir başlıkta açmak istedim ama komplike başlık açamayacağım uyarısı geldi. konuyu mesajla büyüklerimize ilettim, sikleyen olmadı, o nedenle mike tyson başlığına açıyorum. bu yüce moderasyon sistemi varken ortalıkta osuruktan hafif binlerce başlığın nasıl dolaştığına da anlam verebilmiş değilim.
(siyahbeyaznegatif - 23 Kasım 2013 10:11)
boksu bıraktıktan sonra kendisinin de geçmişiyle hesaplaşıp samimi değerlendirmeler yaptığı, hakkında yapılmış en iyi belgesellerden birisi şuradan izlenebilir.burada da en kısa süren 10 maçı var. çatısında güvercin besleyen, çocukluğundan ve antrenöründen söz ederken gözleri dolan adamla ringde milleti öldürmeye teşebbüs eden adam aynı mı? diye düşünüyor insan. yaşlanmışsın be iron mike.
(siyahbeyaznegatif - 4 Nisan 2014 11:25)
tüm maçlarını youtube'un da yardımıyla baştan sona izlemiş birisi olarak söylüyorum, kombinelerine asla laf edemeyiz, tarihin gördüğü en iyi kombineleri vuran adamlardandır.. gel gelelim çok güçlü yumrukları var denemez demek, ilk roundun ortasında göz bebekleri kaybolup knockout olan undefeated micheal spinks'e hakarettir. hele rahmetli trevor berbick'e öbür dünyada nasıl bunun hesabını veririz. bir ağır sıklet dünya şampiyonunu 1-2 round içinde knockout etmek için her biri çok güçlü yumrukları teşkil eden kombineler vurmak zorundasınızdır. muhammad ali ile tyson'ın farkı budur zaten. ikisi de hızlı ve kombine vuruşları güçlü iki boksördür ancak, tyson içeriden dövüşerek bi kaç roundda, tarihin gördüğü en iyi outfighter ali ise nispeten daha güçsüz yumrukları ve tüm maça yaydığı olağanüstü kondisyonu ile dışarıdan dövüşerek heder eden bir boksördü. mike tyson tarihin gördüğü en büyük power puncherlardandır. muhammad ali'nin bile hakkında "ben hızlı ve akıllıydım, onun ise sadece yakalayıp yumruğunu isabet ettirmesi yeterli" dediği adama sadece iyi kombineleri ile başarılı oldu demek hakarettir. boyu ve kısa kanat açıklığı mesafesi nedeniyle peek-a-boo sövüş stilini inanılmaz iyi kullanan tyson, ağırsıklete göre handikaplı olan fiziğini bu stili çok iyi uygulayarak bir avantaja dönüştürmüştür. sürekli içerden dövüşerek attığı aparkat yumruklarla rakibin bağını çözüp bitirici kombinelere giriştiği maçlar hala hatırlardadır. kariyerinin ilk yıllarında bu stille pataklamadığı adam kalmamıştır. cus d'amato'nun ölümü ve aprantisi kevin rooney'i kovması sonrasında(bu dönemde 35 maçla undefeated ve undisputed şampiyondu) 90'larda stilini değiştirmiş ve efsanenin sonunu hazırlamıştır. bu başarısızlıklar silsilesindeki en önemli faktör bokstan tamamen uzak kaldığı mapus yılları ve dünyanın en popüler magazin malzemesi haline dönüşmesi, dolayısıyla ring dışında da psikopat bir adam haline gelmesiydi.1996'daki geri dönüşü takdire şayandır, hatta 2 kemeri geri alıp, "ben ölmeden herkes en az birer kere dayak yiyecek" mesajı vermişti. gel gelelim bu şampiyonluk tamamen legal olsa da biraz da kestirmeden elde edilmişti. hatta wbc şampiyonu frank bruno ile karşılaşma hakkı lennox lewis'de iken, bu hak parayla tyson adına satın alınıp, tyson şampiyonluk maçına çıkabilme şansını elde ettikten sonra kestirmeden şampiyon olmuştu. kaldı ki o yıllarda lennox'u pataklayabilecek kondisyonda idi. böyle şempanzeliklere gerek yoktu, ancak mike tyson'ın ölüsü bile bahislerde, tv yayın haklarında ve gişe gelirlerinde aktif tüm boksörlerden çok daha fazla para kazandırıyordu.reach(kanat açıklığı) avantajı olup da bunu iyi kullanan boksörler her zaman kısa boylu ve kanat açıklığı kısa olan boksörlere karşı daha maça başlamadan bir adım öndedirler. gel gelelim reach avantajı fazlasıyla olan ve buna ilaveten guard almadan dövüşebilen ve yakalayıp yumruklanması özellikle altın döneminde mümkün olmayan bir muhammad ali'yi tyson'ın tillahı gelse dövemezdi. yani tyson ile ali aynı zamanda ringlerde olsalardı onları sadece kilo nedeniyle aynı sıklette dövüştürmek hiç adil olmazdı..yine de kendi içimde kararsızlığa düşmüyorum değil.. mike tyson tarihte görülmüş, görülebilecek en zor stille dövüşmüş ve bunu mükemmel uygulayarak karşılaştığı tüm rakiplere bu nedenle olağanüstü ters gelmiştir. fiziği ve tarzı rahmetli joe frazier'e çok benzemekte olup, joe frazier'in muhammad ali'yi en çok zorlayan hatta bir kere pataklamışlığı da bulunan bir efsane olduğu da göz ardı edilmemelidir.muhammad ali sonrası ağır sıklet şampiyonlarının en iyi dönemlerini alıp bir turnuva yapsak, 1988 model mike tyson'a bütün paramı basardım.. prime dönemlerinde muhammad ali ile karşılaşsalar asla bahis yapmazdım heralde, muhammad ali'nin sağı solu belli olmaz, çünkü kendisi mike tyson'dan bile 10 round dayak yiyip 11. roundda arı gibi sokacak güce ve kondisyona sahipti..
(insecticide - 27 Mayıs 2014 21:39)
lennox lewis boksun bülent korkmaz'ı, rıza çalımbay'ıdır. yeteneğinden ziyade hırsı, tecrübesi ve çalışma disiplini ile şampiyon olmuştur. kariyerinin zirvesini tyson'ın aksine 30'lu yaşlarında görmüştür. bu bağlamda ikisinin çok farklı karakteristik özellikleri olduğu açıktır.tyson 19-23 yaş arasındaki dönemde mitralyöz gibi şampiyon pataklarken, nakavtla bitmeyen üç beş maçı bile tyson yenilmiş gibi lanse ediliyordu. o yaşta bir adamın dünya ağır sıklet boksunu bu denli domine edebilmesi görülmemiş bir durumdu. hala da görülemedi.mike tyson oluşumu yıllarca süren bir boks kuramının, bir stratejistin hayallerinin gerçeğe dönüşmesidir.bu stratejist, efsanevi antrenör cus d'amato'dur. cus'ın mike tyson'dan bir önceki şampiyonu floyd patterson'ın stili ve fiziği incelendiğinde, mike tyson'ın beta versiyonu olduğu açıkça görülecektir. patterson ve tyson'ın ortak noktalarını sıralayalım:mike tyson'ın yalnızca 20 yaşındayken geliştirdiği en genç dünya şampiyonluğu rekoru tyson'dan önce floyd patterson'ın elinde idi.(21 yaş 10 ay)ikisinin de kanat açıklığı(reach mesafesi) aynı olup, 180 cm'dir. yanılmıyorsam bu denli kısa kanat açıklığı ile şampiyon olabilen iki boksör de bu yaramazlardır.peek-a-boo dövüş stilini uygularlar. bu sayede kanat açıklıkları kısa olmasına rağmen guardları hep yukarıda dövüşebilme(kolay yumruk almama) ve kontra atağa daha hızlı geçebilme şansına sahiptirler. kolları ve boyu daha uzun olan boksörlerin bu stili onlar kadar iyi uygulamaları mümkün değildir. içeriden dövüşen bir boksörün tyson gibi kombo yumruklar vurabilmesi hala mümkün olmadı. örnek vermek gerekirse 203 cm kanat açıklığı olan muhammad ali içeriden dövüşmeyi denemedi bile. o guard da almazdı gerçi.demem o ki, tyson cus d'amato'nun geliştirdiği sistemin en iyi uygulayıcısı olmuş zirve noktasıdır. cus d'amato bu stilin ağır sikletin bugı olduğuna inanmıştır. kariyeri boyunca bu stili uygulayabilecek boksörlerle çalışmıştır. floyd patterson ile dünya şampiyonluğunu görmüşse de, tyson'ın dominant dönemine ömrü yetmemiş, yarattığı makinayı 3-5 saniyede şampiyon nakavt ederken görememiştir.cus d'amato'nun bu stille ilgili muhammad ali ile yaptığı komik atışma da ilginçtir. evet 1970 yılında mike tyson piyasaya çıkmadan yıllar önce böyle bir video da vardır, "adam tyson'ı yıllar önce kafada dizayn etmiş" dedirtir. ilgili videonun linki.bu stilin en handikaplı noktası, olağanüstü bir kondisyon ve güç gerektirmesidir. kariyerini bu sistem üzerine kurgulamış bir boksorün yirmili yaşlarından sonra başarılı olması çok zordur. çünkü 4 veya 5 round içinde rakibini nakavt etmek zorundadır.1996 ve 1997'deki meşhur hollyfield maçları buna örnektir. hollyfield tamamen teknik dövüşen, gücünden ziyade rakibine özel uyguladığı taktiklerle ve sinir bozan kafa atma taktiğiyle maç kazanan bir boksördü. tyson ile uzun yıllar karşılaşmamış olmasına rağmen onu çok güzel analiz etmişti, nakavt olmadı ve tyson'ın enerjisini bitirdi. nitekim bu nedenle tyson da kazanamayacağını anladı, herifi ısırdı.yüksek ihtimalle 22 yaşında bir mike tyson'a bu taktik tutmayacaktı, ancak yıllarca hapis yatmış ve bokstan uzak kalmış bir ruh hastasına karşı başarılı oldu.lewis maçını analiz dahi etmiyorum, mike tyson lewis yerine 22 yaşındaki mike tyson ile karşılaşsa, ilk roundda nakavt olurdu. kariyeri boyunca almadığı yumruğu bir maçta almış olması lewis'in başarısından ziyade, olağanüstü refleksleri ve kondisyonu sona ermiş, ununu elemiş eleğini bile don king'e kaptırmış bir mike tyson'ı maalesef gözler önüne sermişti.
(insecticide - 3 Ağustos 2015 21:23)
Yorum Kaynak Link : mike tyson