alman yönetmen marc brummund imzalı film. bu yıl ermenistan'da aldığı altın kayısı da dahil olmak üzere, almanya'da bir çok ödüle layık görülüyor.

(konusma ben konusuyorum daha bitirmedim - 19 Temmuz 2015 19:33)

2015-almanya yapımı film. 1968 yılında yaşanmış olayları konu alan film olayların yaşandığı yerlerde çekilmiş, bakın bu film dramdır.

(useless guy - 15 Eylül 2017 02:20)

bugün izlediğim ve içime oturan 2015 yapımı alman filmi. dram nedir ne değildir diye bir kere saha göstermiş hans kardeşlerimiz.

olaylar 1968 yılında batı almanya'da, yanlış hatırlmaıyor isem aşağı saksonya'da geçiyor. karakterimiz wolfgang; asi, enerjik, dikbaşlı ve cesur bir karakter. annesi , kız kardeşi ve nefret ettiği üvey babasıyla yaşamakta. ardından ailesi onu freistatt adı verilen hristiyan bir yatılı okula yollar. okulda yaşadıkları ve öğrendiklerinden sonra wolfgang hayatının en büyük dersini alacak, zayıflığı ve güçlü olmanın farkını anlayacak, ihaneti unutmayacaktır

--- spoiler ---

wolfgang'in yatılı okula gönderilme sebebi annesine aşık olma durumu ve yakın bir ilişkilerinin olması. nitekim filmde wolfgang'in anıları ve ilk tokat sahnesinden sonra annesinin hafifçe dudaktan öpmesi de buna örnek. üvey baba da bir nevi bundan yolluyor wolf'u. gideceği yerin rezaletinden habersiz olan wolf gayet rahat bir şekilde gidiyor freistatt'a.

olaylar kurumun sahibi brockmann'ın bahçede wolf ile konuşması ve ona "bu nitelikli ellere işte ihtiyacımız olacak" demesiyle başlıyor. içerisi hapishaneden farksız. duşlar, tuvaletler, yatakhane kopuşu, yemekhane... üstelik ağabey dedikleri biraz daha merhametli görevli krapp ve ondan daha acımasız gardiyanımız wilde var. evet, burası cehennem gibi bir yer.

çocuklar arasında da hiyerarşi var. bunlardan biri de başı çeken ve lider konumundaki bernd. bu karakter ayrı hoşuma gitti. içeride neler döndüğünün farkında. freistatt a düşen herkesin yalnız bırakıldığının ve gidecek başka yerleri olmadığının farkında, aileleri olsa bile. bu sistemde çocukları dize getiriyor, wolf hariç.

asi wolf'umuz kaçmayı deniyor, brockmann'ın bahçesinden domates çalmayı deniyor ( ki başarıyor ), ve brockmann'ın kızı angelika'ya aşık oluyor. tüm bunların getirisi dayak, suda boğulmak, lince uğramak, aç kalmak...

bütün bunlardan kurtulmak ve eve dönmek isteyen wolf türlü yolu deniyor ve bir gün kaçmayı başarıyor anton ile. eve gidiyor annesine durumdan bahsediyor ama brockmann gelip yine wolf'u alıyor. üstelik annesi izin veriyor alınmasına. wolf vücudundaki yaraları gösterip bana yardım et dediğinde annesi sadece onu orada bırakıyor. wolf'e ağır gelen de bu oluyor.

wolf'ün her gün daha da asileşmesi diğer çocuklara da sıçrıyor haliyle, hepsi biraz daha hırçınlaşıyor. bir gece ansızın anton intihar ediyor. wolf her zamankinden daha çaresiz bir şekilde "beni bu lanet yerde yalnız bıraktınız" diyor. bernd ve diğer çocuklar anton'un ölümünün ardından onlara üzülmeyin gidin işinizin başına diyen wilde manyağını bir güzel dövüyorlar anahtarı alıp toplu kaçıyorlar. burada dikkatimi çeken olay wolf'ün kaçmaması. gidecek bir yerinin olmadığının farkında. bernd de wildenin ceket ve pantolonunu alıp kaçıyor, diğer çocuklar pijamalarla kaçarken. bir sonraki sahnede bernd tek başına karizma bir şekilde özgürlüğün verdiği hisle yolda yürüyor ve hayatında yeni sayfa açıyor.

aradan 2 sene geçmiş. bernd hariç bütün çocuklar yine freistatt'a dönmüş. bernd'in yerinde wolf. filmin can alıcı noktası buydu. ilk geldiğinde her şeyin farkında olan bernd'in yerine artık wolf geçmiş, freistatt'ın nasıl bir yer ve kimler için olduğunu farketmiş. herkes durumun farkında. 1970 yılında yine aynı sahnede annesi haber yolluyor. üvey babasının öldüğünü ve eve dönme vaktinin geldiğinden bahsediyor ( üvey baba kazada ölüyor sebebi ise 2 yıl öncesinde wolf'ün motorsiklet üzerinde bir şeylerle oynuyor ve arkadaşlarına bir sonraki motor kullanışında üvey babasının yüzünün dağılacağını belirtiyor )

wolf freistatt'tan ayrılmadan önce brockmann ona burada yaşadığı hiçbir şeyi unutmamasını hatırlatıyor. ve wolf eve dönüyor. annesi onun gelişini kutlamak için hazırlık yapıyor. wolf arka kapıdan giriyor ve annesinin kekinden alıyor. karşısına küçük bir erkek çocuğu ( annesinin üvey babasından ) . wolf hemen bahçeyi terk ettiği sırada annesi geliyor, ama karşılaşma olmuyor. ihaneti unutmuyor, annesine çok kırgın. arkadaşından aldığı 20likle bir trene biniyor ve o da bernd gibi kendine yeni bir sayfa açıyor.

dilerdim annesiyle yüzleşsin ama çocuk çok asi, deliyürek. iyi iş çıkarmışsın hoffman

freedom!
--- spoiler ---

(tesla baba was here - 2 Ocak 2018 01:11)