daha az bilgi sahibi olan kişilerin, çok daha fazla bilgi sahibi olan kişilerden daha fazla şey bildiklerini sanmaları durumuymuş, fenomeniymiş. (tekerleme gibi olduğu için aynı tandansta devam edeyim istedim. sözlükte bulunmaması ilginç çünkü ayar verirken genel de kullanılan bir savdır. aman neyse… ) buyrun, buradan devam edin:
http://en.wikipedia.org/wiki/dunning-kruger_effect

(thombukowskigaussmorrison - 10 Kasım 2007 17:42)

(bkz: cahil cüretkar olur, kendini alim sanır)

(ozan sezgin - 27 Temmuz 2009 11:12)

"dünyanın en büyük problemi, akılsız ve fanatik kişilerin kendilerinden son derece emin olması, buna karşılık zeki insanların sürekli şüpheler içinde olmasıdır."
(bkz: bertrand russell)

(dirtyrider - 12 Kasım 2009 09:56)

psikolog olan justin kruger ve david dunning'in tarihe geçmelerine neden olan ve adlarını koydukları bulgularıdır.
superiorite illüzyonu da deniyor buna, yani "üstünlük yanılsaması". ben özgüven zehirlenmesi başlığını daha çok seviyorum.
halk arasında ise cahil cesareti, haddini bilmemek gibi tamlamalarla adlandırılır.
sözkonusu bulguya göre cehalet, gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan güvenini arttırıcı etkiye sahiptir. bu yüzden de bazen çok okumuş ve bilmişler doğru zamanı ıskalarken, daha az bilgili olanlar doğru çözümü ve zamanın ruhunu daha önce yakalayabilirler.
zira cehalet, içinde büyük bir girişimci ruh ve aktivasyon zenginliği taşır.
anladınız mı şimdi niye başlar ayak olmuş ayaklar da baş?

(uzunada1969 - 17 Kasım 2009 02:39)

biz bunu öz türk literatürüne nihat doğan effect olarak geçirebiliriz. literatür daha gür çıkar.

(elcezire exclusive - 4 Ocak 2010 12:22)

(bkz: boş başak dik durur dolu başak eğik durur)

(yogurtkoydumdolabaellerevay - 8 Ocak 2010 14:38)

psikoloji dalinda ignobel ödülü alan çalışma. dunning-kruger sendromu olarak da adlandırılır.
psikologlar justin kruger ve david dunning'in tarihe geçmelerine vesile olan
teorileri özetle, "cehalet, gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan
güvenini artırır" der.
metin çözme, araç kullanma, tenis oynama gibi çeşitli alanlarda yapılan
araştırmaların sonucunda şu bulgulara ulaşılmıştır:
-niteliksiz insanlar ne ölçüde niteliksiz olduklarını fark edemezler.
-niteliksiz insanlar, niteliklerini abartma eğilimindedir.
-niteliksiz insanlar, gerçekten nitelikli insanların niteliklerini görüp
anlamaktan da acizdirler.
-eğer nitelikleri, belli bir eğitimle artırılırsa, aynı niteliksiz insanlar,
niteliksizliklerini n farkına varmaya başlarlar..
değerlendirme zaafı:
iki uzman daha sonra, bu teorilerini test etme fırsatı da buldular. cornell
üniversitesi' nden 45 öğrenciye bir test yaptılar, çeşitli sorular sordular.
ardından öğrencilerden "testin sonucunda ne kadar başarılı olacaklarını
tahmin etmelerini" istediler.
en başarısızların (yani sadece yüzde 10 ve daha az doğru cevap verenlerin),
testin yüzde 60'ına doğru cevap verdiklerine, ayrıca iyi günlerinde olsalar
yüzde 70'e ulaşabileceklerine inandıkları ortaya çıktı.
en iyilerin (yani en az yüzde 90 doğru sonuç alanların) en alçakgönüllü
denekler olduğu (soruların yüzde 70'ine doğru cevap verdiklerini
düşündükleri) görüldü. (not: dunning ve kruger bu çalışmalarıyla 2000
yılında ig nobel * de kazandılar.)
çalışan, kendi kapasitesini değerlendirmekten ve eksikliğini teşhis etmekten
acizdir. ama asıl vahim olan, bu "yetersizlik + haddini bilmeme"
kokteylinin, mesleki açıdan, karşı koyulmaz bir itici güç oluşturması.
kariyer açısından bir eksiyken, artıya dönüşmesi.
işinde çok iyi olduğuna yürekten inanan "yetersiz", kendini ve yaptıklarını
övmekten, her işte öne çıkmaktan ve haddi olmayan görevlere talip olmaktan
en küçük bir rahatsızlık duymayacaktır. aksine bunu bir "hak"olarak
görecektir.
bu arada, gerçekten bilgili ve yetenekli insanlar ise çalışma hayatında
"fazla alçakgönüllü" davranarak kendilerine haksızlık edecekler, öne
çıkmayacaklar, yüksek görevlere kendiliklerinden talip olmayacaklar,
kıymetlerinin bilinmesini bekleyecekler (ve bilinmeyince için için
kırılacaklar ve kendilerini daha da geriye çekecekler) ve muhtemelen üstleri
tarafından "ihtiras eksikliği" ile suçlanacaklardır.
sonuçta, "kifayetsiz muhterisler" her zaman ve her yerde daha hızlı
yükselecekler ve daha yukarılara çıkacaklardır.
etrafınıza bir bakın, uzmanlara hak verecek misiniz ?
(kaynak: dr..serra menekay oncel)

(hidirxuaye - 26 Ocak 2010 21:42)

sanırım türkiye bayiiliğini rasim ozan kütahyalı 'ya vermişler.

(solomon - 12 Haziran 2010 18:34)

niteliksiz insanın özgüven hali.
bununla ilgili bir de hikaye vardı.
kısaca şöyle bir şeydi;
bir gün bir padişah çok değerli bir elmas tas buluyor. taş islenmeli ama çok hassas. dağılabilir. padişah ülkenin dört bir yanına haber salıyor. en iyi ustaları getirtiyor. hiç biri bu taşı kesme isine razı olmuyor. zira, gerçekten çok zor bir is ve yapılması kuvvetle muhtemel hata ölüm fermanları olacak.
vezirler sürekli uzak diyarlarda bu isi yapacak usta arıyor. sonra bir gün çok uzak diyarlarda bir usta buluyorlar. bu adam aslında tüm dünyanın en iyi kuyumcusu. taşı alıp ona gidiyorlar.
usta tasa bakıyor ve diyor ki bunu ben kesemem ama keseni tanırım. benim çırağım var, deli veli. yapsa yapsa o yapar.
hemen veliyi çağırıyorlar. veli hiç tereddüt etmeden taşı alıp tek bir hamle ile istendiği gibi kesiyor. taşa en ufak bile zarar vermeden.
padişah bu ise çok memnun oluyor ve veliyi değil de ustayı saraya davet ediyor.
diyor ki, bu kadar önemli bir isi en iyi usta sen olmana rağmen neden bir çırağa emanet ettin. ona nasıl güvenebildin.
ustanın cevabi ise;
o cahil. cahilliğinin de farkında değil. o yüzden kendine çok güveniyor. hata yapabileceği aklına bile gelmiyor.....

(erisaa - 2 Mart 2011 09:10)

hocamın gönderdiği mailden aynen copy-paste, hiç alın terim yoktur:

"televizyon izlerken birilerine bakıp da "ya bu adam bu sığlıkla nasıl buralara kadar gelebilmiş" diye düşündüğünüz oldumu hiç?

ya da işyerinizde sizinle aynı ya da daha üst aşamada bir görevde olan bazıları, sizde büyük bir şaşkınlık uyandırdı mı?; onlara bakıp "bu cahillik, kendini bilmezlik nasıl fark edilmez?" diye iç geçirdiniz mi?
justin kruger ve david dunning adlı iki abd'li bu hissi çok yaşamış olacak ki, iki psikiyatri uzmanı, 10 yıl kadar önce bir teori
ortaya attı:
"cehalet, gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan güvenini artırır."

ve bunun üzerine bir araştırma başlatıldı. fizyolojik ve zihinsel alanda yapılan çeşitli uygulamaların sonucunda şu bulgulara ulaşıldı:

• niteliksiz insanlar ne ölçüde niteliksiz olduklarını fark edemezler.
• niteliksiz insanlar, niteliklerini abartma eğilimin-dedir.
• niteliksiz insanlar, gerçekten nitelikli insanların niteliklerini görüp anlamaktan da acizdirler.
• eğer nitelikleri, belli bir eğitimle artırılırsa, aynı niteliksiz insanlar, niteliksizliklerinin farkına varmaya başlarlar.

bitmedi...

cornell üniversitesi’ndeki öğrenciler arasında bir test yapıldı ve klasik "nasıl geçti?" sorusuna öğrencilerden yanıtlar istendi...

soruların yüzde 10’una bile yanıt veremeyenlerin “kendilerine güvenleri” müthişti. onların "testin yüzde 60'ına doğru yanıt verdiklerini" düşündükleri; hatta "iyi günlerinde olmaları halinde yüzde 70 başarıya bile ulaşabileceklerine inandıkları" ortaya çıktı.

soruların yüzde 90'ından fazlasını doğru yanıtlayanlar ise “en alçakgönüllü” deneklerdi; soruların yüzde 70' ine doğru yanıt verdiklerini düşünüyorlardı.

tüm bu sonuçlar bir araya getirildi ve dunning-kruger sendromu'nun metni yazıldı:

“işinde çok iyi olduğuna” yürekten inanan ‘yetersiz’ kişi, kendini ve yaptıklarını övmekten, her işte öne çıkmaktan ve aslında yapamayacağı işlere talip olmaktan hiçbir rahatsızlık duymaz! aksine her şeyin hakkı olduğunu düşünür!

ancak bu ‘cahillik ve haddini bilmeme’ karışımı mesleki açıdan müthiş bir itici güç oluşturur.

‘eksiler’ kariyer açısından ‘artıya’ dönüşür.

sonuçta, ‘kifayetsiz muhterisler’ her zaman ve her yerde daha hızlı yükselirler…

bu arada, gerçekten bilgili ve yetenekli insanlar çalışma hayatında ‘fazla alçakgönüllü' davranarak öne çıkmaz, yüksek görevlere

kendiliklerinden talip olmaz, kıymetlerinin bilinmesini beklerler... tabii beklerken kırılır, kendilerini daha da geriye çekerler... muhtemelen üstleri tarafından da ‘ihtiras eksikliği’ ile suçlanırlar..."

ne olur fazla mütevazi olmayın!...

"siz de çevrenize şöyle bir bakın" diyeceğim ama eminim bu satırları okurken bile aklınızdan bir dolu yüz, bir dolu isim geçti...

bence dunning ile kruger'in, bu çalışmalarıyla 2000'de, nobel yerine harvard üniversitesi'nin iq nobel'ini alma nedeni "cahil olmamalarıydı".

gönlümün nobelini bu ikiliye vererek yazımı bertrand russel'in bir sözüyle bitiriyorum:

“dünyanın sorunu, akıllılar hep kuşku içindeyken aptalların küstahça kendilerinden emin olmalarıdır.” "

(ayse kadin fasulyesi - 14 Mart 2011 20:19)