belgesel türünde olacakmış. brad pitt ve emma thompson imdb'de anlatıcı olarak gözüküyor. the tree of life'tan kesitler de olacakmış sanırım. şimdilik filmle ilgili duyulanlar çok fazla değil, beklemedeyiz merakla.

(swanqueen - 27 Ekim 2012 21:39)

imdb'ye göre bilindik evrenin doğuşunu ve ölümünü sorgulayacak olan terrence malick'in yeni filmi. bu yıl içinde gösterime girmesi bekleniyor fakat tam tarihi belirli değil.

(cam kavanoz - 18 Nisan 2014 01:11)

**en azından** muazzam derecede tatmin edici görüntülere sahip olacağa benziyor: https://www.youtube.com/watch?v=cxukj-uuvbi

müzikler ise ennio morricone'den. daha ne olsun.

(yuzuklerin beyefendisi - 1 Temmuz 2016 04:22)

bir yurtdışı seyahatime denk gelmesini deli gibi arzuladığım belgesel. görüntüler inanılmaz. bu adamın tree of life'tan gelen hikayeciliğine hastayım, hayranım.

tam bir kaçış belgeseli olacaktır.

(hani marjinal bizdik - 2 Temmuz 2016 03:57)

bazı sahnelerin cidden olaganüstü oluşuyla hayran bırakmış; ama yine de his olarak tam da şey olamadım diye düşündürmüş belgesel filmdir.

--- spoiler ---

media playerda müzik çalarken dönen görüntüler gibi(adını bulamadım) görüntüler için söyleyecegim ise: uyuşturucu yasaklansın! ^*

(bkz: düz adam)

--- spoiler ---

(marianne faithfull - 15 Ekim 2016 20:16)

17 ekim 2016 günü atlas sinemasında bi yarım saatini izlediğim sonrasında uyuduğum slayt gösterisi.

nat geo ile ortak yapım zaten hayvanlarla ilgili bazı bölümleri nat geo wild'da izlediğim belgesellerden direkt olarak almışlar.

bi' başka yazarın da dediği gibi winamp'ta şarkı çalarken oynayan, çocukken enteresan bulduğumuz şekiller gibi gerisi.

benim uyuduğum kısımda ilk insanlar koşturuyormuş sağa sola orasını kaçırdığım için üzgünüm çünkü çok komikmiş.

onun haricinde mesajı belli ve sürükleyici bir bütünlüğü yok. yani bu kadar büyük destekli bir yapımdan, evreni sorgulamak kaygısıyla çekilen bir belgeselden, bu düzeyde kurgusuz, mesajını baştan sona yayamayan bir uyku öncesi görseli çıkarmayı başarmak zor olsa gerek.

baraka da belgesel o da evreni insanı sorguluyor ama mesajı bütüncül ve içindeki zeka pırıl pırıl parlıyor.

hiç film ekimine gitmiş sinema öğrencisi triplerine girmeye gerek yok biz de geçtik o yollardan, olmamış işte hepsi bu.

--- spoiler ---

özet geçeyim.

mother... light... mother... shine... anaaaa yemek hazır mı?

--- spoiler ---

(regrettin - 18 Ekim 2016 02:18)

ömrü hayatımda ilk defa sinema salonunda uyuyacağım korkusu yaşamama neden olmuş belgeseldir. beynimdeki tınlaması ise günlerce yok olmamıştır.

--- spoiler ---

mother, where are you?
--- spoiler ---

(aika - 18 Ekim 2016 17:46)

düşen bir uçaktan düşen parçalar gibi sinemadan insanlar çıkıyordu bu filmde.

(nick mick yok1 - 19 Ekim 2016 15:09)

yuval noah harari'nin hayvanlardan tanrılara sapiens'ini okuduğum bu günlerde, bu belgeseli izlemem çok iyi oldu, tabi gece izlemek sonlarda baya zor oldu, uyuklamaya başladım, beğenmediğimden değil cidden ninni gibi ve baya ağır ilerliyordu.

--- spoiler ---

bir çok defa mother'ı duymak kimilerine sıkıcı gelmiştir ama evrenin büyüklüğünü düşündüğümüzde bir hiç, felsefi yazdım ama öyle *swh

görüntüler bence harika, ilerleyiş ağır ama cidden o kadar aklımızın alamayacağı şeyi yani zamanı işliyor ki, aslında hızlı bile geçmişler.

bence dinazorlar sonrası memelilerin ve sonra da insanlara kadar uzayan süreç biraz hızlı geçilmiş, sonrası yani günümüz insanlığına geçerken de bence hızlı atlanmış, avcı toplayıcılıktan, tarım ve yazılı tarihe geçişe biraz deyinilebilirdi. en azından günümüz insanlığına doğru biraz detay verilebilirdi.

ben uzay görüntülerinin hayranı olduğum için izlemeye doyamadım hatta bana az bile geldi, daha detaylı evreni, büyük patlama gibi konuları işleyebilirlerdi.

--- spoiler ---

bu tip belgeselleri gerçekten severim, kimileri için ağır aksak gelmiş ama ben kurgu olarak eksikleri olsa da , sesler, görsel ve emek açısından çok başarılı buldum.

(bilinc6 - 15 Eylül 2017 02:16)

cate blanchett'in bayık bayık konuştuğu versiyonla^* izlemek zorunda kaldığımız belgesel. kadın 90 dakika boyunca "mother" diye sayıklayıp durdu, serra yılmaz'ın insanı sanattan soğuma eşiğine getiren şiir okuma seansını hatırlayıp hafakanlara boğuldum! hâlbuki imax versiyonunda^* ne güzel brad pitt anlatmış, malum ortamlarda bulabilseydim o versiyonu izlerdim, kısa mısa, bundan daha iyi gelirdi bünyeme! ha, brad pitt, o koca bebek tipi yüzünden feci antipati duyduğum biri, lakin -belgeselde suratına maruz kalmayacağımdan- seslendirme konusunda diğer tarafın kasıntısı ve bayıklığına karşılık kesinlikle onu tercih ederdim. belgeseli özellikle de uzay kareleri dolayısıyla heyecanla bekliyordum, fakat kadının bir dahaki sayıklaması hangi karenin ortasında patlayacak diye gerile gerile izledim resmen! ben ki samsara'yı tekrar izlemek için tâ neredeki sinemaya kalkıp gitmiş, paraya acımamış insanım, bu belgeseli evde bile tekrar bakarken zorlanıyorum. sesi kapatıp izlesem, gayet güzel olan müziklerden mahrum kalmış oluyorum. öylesine bir işkence oldu cânım görüntüler...

belgeselde kâinatın gökteki ve yerdeki derinliklerini gösteren kareler, bu minvaldeki yapımlarda olduğu gibi, insanı büyüleyecek kadar güzel; lavların dalgalarla buluştuğunda çıkardığı sesler bile başlı başına muhteşem. lakin ilk insanların koreografi yaparcasına "sanatsal" hareketleri o kadar yapay ve saçma duruyor ki, onca "tabii" görüntünün, görsel şölenin etkisinin darbe almasına neden oluyor. bu gibi işleri yapanlar, böyle entel kasmalarına bulaşmasalar olmaz sanki!

belgeselin müziklerinin ennio morricone tarafından yapılacağı söylenmişti, lakin iki versiyonun da imdb sayfalarına baktım, öyle bir detay yok. yönetmen ve besteci taraflar sonradan anlaşamayıp iptalleştilerse belki... müzikler gayet güzel gerçi, pek çok bestecinin eserleri çeşitli ve önemli orkestralar tarafından icra edilmiş; hanan townshend ise o müziklerin haricinde katkıda bulunmuş.

(martin jacques mystere - 9 Eylül 2018 00:09)