içe oturan ve yansıtılmamaya çalışılan hüznü/acıyı samimi ve doğal şekilde aktaran bir dostluk, veda hikayesi... anlatım dilindeki sadelik ve dinginlik dikkat çekici.

karakterlerin içinde bulunduğu durumu, hislerini, bakışları ve gözleri ile anlatmayı başarabilmiş ‘ricardo darín’ ve ‘javier cámara’nın enfes oyunculuklarını görmek için bile izlenebilir.

ispanya'nın oscar'ı sayılan ‘goya’dan ‘en iyi film’, ‘en iyi yönetmen’, ‘en iyi erkek oyuncu’, ‘en iyi yardımcı erkek oyuncu’ ve ‘en iyi orijinal senaryo’ ödülleri ile dönmüş, geçtiğimiz yılın en güzel filmlerinden biri.

[ blog üzerinde okumak için: ... ]

(les yeux sans visage - 8 Mart 2016 22:55)

uzun zamandır bu kadar iyi bir film izlememiştim. en basit şekilde insanın hayatta yanına kâr kalanın yalnızca kurduğu ilişkiler olduğunu anlatıyor bu film ve gerçek dostluğun her şeyin ilacı olduğuna. hüznün de, mutluluğun da küçük şeylerin, ince düşüncenin de insan hayatındaki önemini gözlerinizin önüne seriyor çok sade şekilde... izleyiniz.

(serrano - 10 Mart 2016 23:06)

goya'yı silip süpürmüş bir ricardo darin filmi. javier camaro'yla beraber muazzam bir seyirlik sunuyorlar. çevirisi de kaçmazdı. hatta tavsiyesini de yaptık blogda. mutlaka izleyin.

(sirevo - 24 Mart 2016 12:30)

2015 ispanya yapımı, goya ödüllü öyle bir film ki dostlukların ne denli önemli olduğunu gösterişsiz ama bir o kadar da dantel gibi işleyerek naif bir dille göz önüne seriyor. ricardo darin julian karakteri ile öleyazmakta olmasına karşın gözlerinden hayat akan bir adamı canlandırıyorken diğer baş karakter tomas ise mesafeli, duygusal ve özverili bir dost. hayvan beslemiş biriyseniz julianın kaygısını anlayabilirsiniz ve ah o trumanı düşününce yanar içiniz. çok çok güzel bir film, izleyin izlettirin.

(balzemiksirke - 7 Mayıs 2017 10:10)

ölüm ve dostluk gibi iki ebedi meseleyi, insanların bir insandan vazgeçme eşiğini tematik görüntüler ile harikulade işleyen film.

(alingan demokrat - 21 Mayıs 2017 16:26)

hayatta en önemli şeyin dostluk olduğunu bizlere hatırlatmıştır. kendinizi ve yakın dostlarınızı thomas ve julian yerine koyduğunuzda ve geleceği düşündüğünüzde ağlamamak elde değil.

(diocane - 5 Temmuz 2017 20:09)

birçok yerinde boğazımın düğümlenmesine sebep olan film. oyuncular muhteşem...

--- spoiler ---

1. dolores fonzi çok güzel kadın.
2. javier camara - louis ck benzerliği dikkatimi çekti.
3. tomas'ın paulo'ya çakması çok gereksiz geldi bana. olmasa da olurdu.

--- spoiler ---

(dizicolleague - 5 Temmuz 2017 23:17)

çok sevdiğim filmlerden biri. sade/sakin ve yalın anlatıma sahip, hala arşivimdeki yerini koruyor. bir ricardo darin hayranı olarak, onun bu yapımda yer alması filmi benim için daha değerli kılıyor.

--- spoiler ---
tomas'la paulo'nun vuruşması dışında filmin hiçbir eksisi yok. o geceye kadar tomas'ı çok sevmiştim, iki çocuğunu ve eşini bırakıp arkadaşının yanına gelmesine "adamın dibi" tepkisini vermiştim. ama tomas ne yaptı? hem karısına hem de kanser hastası arkadaşına hiç düşünmeden boynuzu taktı, bildiğin kinlendim herife.

ben genelde ota boka ağlarım fakat julian'ın veterinere "trumana gömleğimi veya üzerine kokum sinmiş bir eşyamı bıraksam mı" dediği sahne içimi yakıyor. trumana olan sevgisi gözyaşlarına boğuyor beni, onu bıraktıktan sonra takside ağlaması var ya.. bir de tabi oğluna sıkı sıkı sarıldığı o kısacık an. resmen ağlama ihtiyacı duyduğum zaman açıp izliyorum, ricardo darin müthiş bir oyuncu. sadece bakışları ile insanı gülümsetip/duygulandırabiliyor, arjantin'in oscar'ı sayılan goya ödülünü almış, goyalar senin köpeğin olsun diyor ve son noktayı koyuyorum^*
--- spoiler ---

(gelirsen ekime gelmezsen sikime - 20 Temmuz 2017 07:38)

paulo'nun julian'ın eşi olduğuna dair bir veri elimizde yok.
ben bu tomas-paulo birlikteliğinin eskiden kapanmamış bir defter olduğu izlenimine kapıldım nedense.
sanki julian,tomas ve paulo gençlik yıllarından çok sıkı dostlarmış gibi hissettirdi film.
tomas ve paulo'nun film boyunca anlamlı bakışmalarına ve julian'ın telefonu çaldığında(paulo aradığında) telefona tomas'ın bakmasını istemesi veya sen arasana demesi(bu birkaç kez oluyor) buna işaret gibi.
herneyse,film o kadar derin duyguları öyle bir sakinlikle veriyor ki; sanki hiç farkında değilken biri damar yolundan iğneyi batırmış serumu veriyor gibi...
üstteki arkadaşlara katılarak ben de ricardo darin'in henüz kötü filmini izlemediğimi rahatlıkla söyleyebilirim.(bu biraz ne tür film sevdiğinizle de alakalı sanırım) ama oyunculuğunun başarısı tartışılmaz.
özetle sakin bir akşamın izlenesi filmidir.

(nickibitli - 15 Ekim 2017 20:26)

sahte entellerin seveceği kategoriden bir film. senaryoda hiçbir espri yok çünkü hikaye kötü, belki de hikayenin işlenişi kötü, yönetmenlik de kötü. tek iyi unsur oyunculuklar olabilir.

--- spoiler ---

bir amsterdam klişesi olarak adamın oğlu gay. botta okulun adresini veren erkek de aslında oğlunun gerçek sevgilisi. sophie ise "tezgah". çocuk o yüzden babasını gördüğünde endişeleniyor ve bahane ile postalıyor. eski karısı da oğlunun gay olduğunu biliyor çünkü sophie ile tanıştıklarını söylediklerinde bakışlarını kaçırıp yere bakıyor.

kusura bakmayın, bunun için iyi film diyemem. keza bu da klişe.

--- spoiler ---

(hiko seijuro - 9 Ocak 2018 00:18)