filmekimi 2015 programında yer alan bir film.

trailer: https://vimeo.com/122307707

filmekimi'nde belirtilen konusu: çağdaş japon sinemasının ustası kore-eda’nın son filmi, yoshida akimi’nin aynı adlı çoksatar çizgi romanından uyarlanmış. büyükannelerine ait bir evde oturan üç yetişkin kız kardeş: fazlaca içen, bankacı yoşi; bebek gibi davranan çika ve en olgunları, hemşire saçi. yıllardır görmedikleri babalarının cenazesinde onlu yaşlarındaki utangaç üvey kız kardeşleri suzu’yla tanışırlar. kızla hemen kaynaşan üçlü, suzu’yu yanlarına almayı teklif eder. dört mevsim boyunca dört kız kardeş birbirlerine bağlanacak, aile olmayı yeniden öğrenecektir. klasik japon tarzını benimseyen bu sakin ve dokunaklı aile dramı, cannes’da altın palmiye için yarışmıştı.

(russo - 6 Ekim 2015 01:41)

filmekimi 2015 kapsamında gösterilen, gerek konusu gerekse içindeki naifliği ile klişelerden uzak, aile olmaya dair güzellemeler yapan film. şu zamanlarda biraz olsun huzur bulabilmek için seyredilebilir.

(franny - 11 Ekim 2015 20:09)

hem görsel olarak, hem de konusu itibarıyla, insanın içini huzurla dolduran, bitmesin istenen film.

(angelfake - 12 Ekim 2015 13:48)

gerçekten de 2 saat sürse de bitmesi istenmeyen bir film. öyle güzel yazılmış, çekilmiş ve oynanmış ki bitmesin isteniyor. oyuncuların birbirleriyle kimyasının tutup aile olduklarına inandırmaları ve yönetmenin o atmosferi oluşturabilmesi bunda etken. oyuncular iyi oynamışlar, filmi daha da etkileyici hale getirmişler. hirokazu kore-eda aile kurumunu filmlerinde iyi işleyen birisi zaten. kendisine ödül getiren like father like son mesela. bu filmde çocukları karışmış iki ailenin çocuklarını değiştirmeleri üzerinden bir öykü anlatmıştı. aile kurumunu, aile bireylerinin birbirleriyle ilişkilerini anlatmayı seviyor besbelli. bunu da iyi yapıyor. kalkıp life father like son ve umimachi diary için mükemmel filmler diyemem. çünkü değiller ama sorun değil, iki film de etkilemeyi başarıyor. ben özellikle bu filmi (umimachi) daha çok sevdim. zira önceki filmindeki drama burada yok. sıcak, huzurlu bir film. insan o karakterlerle o mekânda yaşamak istiyor, ki bu hissi yaşatan filmleri seviyorum.

film, üç kız kardeşin yıllardır görmedikleri babalarının cenazesine gitmeleri ve burada küçük üvey kardeşleriyle tanışmalarıyla başlıyor. daha sonra bu üvey kardeşi ailelerine dahil ediyorlar ve beraber yaşayıp gidiyorlar. öyle büyük, dramatik ya da trajik olaylar yaşanmıyor. kore-eda 2 saat boyunca bu 4 kardeşin birbirleriyle ve erkeklerle ilişkilerini ve iş hayatlarını (küçüğün okul hayatını) anlatıyor. yönetmenin önceki filmlerini de izlemek gerek.

(sherlock holmes 90 - 3 Mayıs 2016 12:16)

atmosferi, oyuncuları, konusu ve kurgusu ile olduğunuz yeri unutturan, japonya sokakları ve evlerinde güzel bir 2 saat geçirmenize vesile olan mükemmel bir japon filmi.

http://www.imdb.com/title/tt3756788/?ref_=nv_sr_1

(dadananadam - 26 Haziran 2016 13:28)

insana tası tarağı toplayıp kamakura'ya yerleşme hayalleri kurduran film.

konu olarak bir mesaj kaygısı taşımadığından ve insan ilişkilerine de filmin esas konusu olmasına rağmen çok derine girmeden değindiği için nereye varacak diye düşünmeden, bir bakıma dizi izliyor gibi, zaman zaman ara vererek izledim. hikaye çok sıcak, özellikle hep bir ablaya sahip olmak istemiş kişiler için izlemesi çok keyifli olacaktır. mekan olarak geleneksel japon tarzında bir ev seçilmesi de film süresince diyaloglar arasında sıkça geçen ve türkçe'de tam bir karşılığı olmasa da japonca'da nostaljik hissettiren durumlar için kullanılan "natsukashii" ifadesini tamamlıyor adeta.

çok büyük beklentilere girmeden izlendiğinde huzurlu hissetmenizi sağlayacak, bittiğinde sanki filmdeki gibi boş bir yaz gününde eski bir evin bahçeye bakan verandasında arkadaşlarınızla oturmuş, bütün günü tatlı bir aylaklıkla geçirmişsiniz hissi bırakacak güzel bir film.

(pirakochin - 26 Nisan 2017 02:43)