bir robert de niro filmi. merakla bekliyoruz.

http://www.imdb.com/title/tt0455323/

(evildeth jr - 29 Kasım 2011 12:33)

2012'de gösterime girecek, başrollerinde robert de niro, julianne moore ve paul dano'nun oynadığı, ilk traileri ile bile insanın gözünü yaşartan heyecan ile beklediğimiz film.

http://www.youtube.com/watch?v=tba6ywl4xac

(le gazetta della tosun - 30 Kasım 2011 11:39)

(bkz: another bullshit night in suck city)

(bernie rhodenbarr - 30 Kasım 2011 19:22)

fragmanında başındaki salinger göndermesi ile dikkatimi çekmiş bağımsız film.

(bernie rhodenbarr - 2 Aralık 2011 17:30)

afişi mükemmel ötesi olan merakla beklediğimiz film. ayrıca gerçek bir hikayeden uyarlama.

(41 - 8 Ocak 2012 12:40)

evsizliğin evle hiç ilgisi olmayabileceğini anlatan film.

(patik - 7 Temmuz 2012 02:40)

paul weitz'in yönettiği bir evsiz bir babayla, evsizler barınağında çalışan bir oğlun hikayesi. fazlasıyla buruk, fazlasıyla acı bir tadı var. insanın ta içinde bir yere dokunuyor.

--- spoiler ---

filmdeki baseball topu atma sahnesi... bir başkaydı. çok iyiydi. özellikle sonu.

--- spoiler ---

(whatdreamsmaycome - 7 Temmuz 2012 13:33)

altyazısı nete düştü, indirdik, izledik, de niro'lu bir filmi daha aradan çıkardık. kendisine teklif edilen her rolü kabul edip oynayan, dolayısıyla hayal kırıklığı yaratan de niro bu kez yaratmıyor. "böylesi dandik bir filmde rol almak yakıştı mı ha de niro, söylesene de niro, cevaplasana be adam?" dedirten filmlerinden sonra bu kez daha başarılı bir filmle çıkıyor karşımıza. paul weitz'in yönettiği film bir baba-oğul hikayesi anlatıyor bizlere. gerçeklerden uyarlama bir film, lakin hiçbir zaman olayları acite etmeye yeltenmiyor weitz. fazlasıyla duygusal bir hikayeyi gözyaşı döktürmeden aktarıyor izleyiciye. yer yer gülümsetiyor, güldürüyor da. sıcacık evimizde otururken evsizliğin nasıl bir şey olduğunu anlamamız zor. sadece tahmin ederiz. bu film bizlere evsizliğin ne kadar da zor olabileceğini gösteriyor. de niro'nun canlandırdığı baba karakteri üzerinde sokakta yaşamanın ne kadar iğrenç bir şey olduğunu görüyoruz. de niro hayalci, ırkçı, homofobik, öfkeli, sorumsuz, sarhoş, alkolik, iki yüzlü bir yazar ve baba rolünde oldukça iyiydi. onun oğlu rolünde paul dano filmin yıldızı olmuş. sağlam performans sergilemiş. film babasından kısmen nefret eden ve babasına benzememeye çabalayan bir adamın yavaş yavaş babasına benzemesi ve bundan sonra dümeni kırıp kendisini kurtarmaya çalışmasını ele alıyor ayrıca. izlenir, kısmen başarılı bir bağımsız film. de niro sayesinde izlenilitesi (ne demekse artık) artıyor. izleyin ve evsiz olmadığınız için şükredin.

(sherlock holmes 90 - 9 Temmuz 2012 01:11)

serin bir yaz akşamında battaniyenin altında çay eşliğinde sakin sakin izlenilecek güzel bir film. her ne kadar robert de niro'nun son zamanlarda abuk subuk filmlerde oynamasından dolayı acaba izlemesem mi dedirtse de filmin girişinde bu kaygı yok oluyor.

film kafadaki güçlü baba karakterinin başına kötü şeyler geldiğinde insanın neden bu kadar derinden etkilendiğini sorgulatıyor. son zamanlarda yaşadığım ya da tanıklık ettiğim babanın kanser olmasının, sarhoşken düşüp kafayı yarmasının ya da dayak yeyip hastahanede yatmasının, delirip kedi köpek taklidi yapmasının çocuklar üzerindeki etkisi dan dan dan diye suratıma çarptı. nasıl oluyor da bu tür olayların annenin başına geldiğinde daha az etkilenileceğini düşündüm bilmiyorum ama güçlü baba karakterinin sosyal hizmetlerin evsizler barınağına düştüğünde nick'in bocalaması çok etkileyiciydi.

(saziment - 10 Temmuz 2012 02:38)

aile nin onemindense insan olmanin onemini anlatan film ,iyi insan olmak icin iyi aileden gelmek yetmiyor,insanin once kendini sevmesi baska insanlari sevmesine vesiledir aslinda.gecmisiyle barisik olan insan gelecegiyle de barisik olur.gecmisinde babalik duygusunun ne oldugunu bilmeyen bir cocuk nick flynn.insanin iyi bir ailesi olmayabilir,babasini tanimayabilir,ya da annesi fahise de olabilir ama bunlardan hic biri sizin kotu bir insan olmaniza etken olamaz olmamali.robert de niro son zamanlarin en iyi performanisini sergilemis.etkileyici guclu bir film.

(tgrng - 11 Temmuz 2012 13:07)

robert de niro'nun "taxi driver" olarak başlayıp "fisher king" olarak bitirdiği film.

senaryo sıradan, akış yavaş ama de niro iyi... paul dano da yancı olarak filme girmiş. izlediğime üzüldüm!

(seyuranto - 13 Temmuz 2012 16:16)

insani ilk sahnesinden icine alan bir film.

--- spoiler ---

tezatlar icinde kalmis evsizler barinaginda calisan genc bir adam ve hayatinda elle tutulur hic bir sey yapamamis basarisiz ve bir sekilde evsiz kalmis olan babasinin hikayesi.

baba tam klasik bir redneck profiline sahip, klasik normlara uymayan her seye karsi, mukemmel bir yazar olduguna inanan ama bir tek kitabi bile yayinlanmamis biri. kendi hayal dunyasinda yasayip kimseyi oraya kabul etmemekle de kararli. hayatindaki belki de tek hedefi olan iyi ve cok okunan bir yazar olmanin yaninda dahi gecememis bir sorumsuzluk abidesi. new york city gibi kocaman bir sehirde sokaklarda yururken, metroda, bardan cikarken ya da herhangi bir halka acik alanda gorebileceginiz evsizlerden herhangi birine ait olabilecek bir hikaye aslinda. evsiz olduklari icin biz, evi olan insanlarin biraz cekinerek ve uzun suredir ayni kiyafetler icinde olduklarindan ve yikanmadiklarindan oturu ustlerine sinen o kotu kokudan dolayi tiksinerek baktigimiz bu insanlarin aslinda gercekten de insan olduklarini hatirlatan bir film. bir yandan da amerika' nin aile hayatinin ne kadar da curumekte oldugunu da gosterir baska bir belge olarak gorulebilir.

ogula gelince; babasi buyuk bir yazar olmak icin ailesini terk edip gittikten sonra annesi ve onun sevgilileri ile yasamak zorunda kalmis. kafasindaki baba figurunu duzenli olarak babasindan aldigi mektuplarla olusturmak zorunda kalmis genc bir adam. annesinin olumunden sonra kendini oradan oraya vuran surekli bir isi olmayan, olamayan biraz da babasina olan kini yuzunden kendini serselige vermis farkinda olmadan babasinin ayak izlerini takip eden klasik yolun kaybetmis yirmili yaslarinin baslarinda bir amerikali. bizim yanindan bile gecerken tedirgin oldugumuz insanlari ozellikle kis geceleri buz gibi keskinlikte soguk olan new york city' de siginaklara evsiz goturmek icin sabaha kadar calisacak kadar da cesur biri.

yillardir gorusmeyen iki kahramimizin yolu bir gun babadan ogula gelen telefonla bir sekilde kesisir ve bize hayatin o hic de hos ve sicak olmayan yuzu kafamiza vura vura gosterilir.

--- spoiler ---

(seyyar lamba - 12 Ağustos 2012 20:32)

paul weitz'in dokunaklı bir baba oğul hikayesini duygu sömürüsüne gitmeden, film boyunca izleyicinin kafasına vura vura aktardığı iyi bir kara komedi. robert de niro'yu uzun yıllar sonra yeniden büyük oynarken görmek sevindirici. belki de çok uzun zaman sonra ilk kez taxi driver'daki, raging bull'daki de niro'yu izlermiş gibi oldum. filmdeki nick'in tam babasına benzer bir hayatın yolcusu olmak üzereyken belki de babası sayesinde kendini kurtarması, baba oğul arasındaki diyaloglar ve final sahnesi oldukça iyiydi.

(plagueis - 20 Ekim 2012 23:24)

film op art gibi, insan ruhunda doğal bir illüzyon yaratıyor. sanki bir şey öbürünün içinde. sonra hepsi birden başka bir yerin içinde.
1.56 dakika boyunca keskin, bilinçli bir varoluş. aradaki yıkımla: " bastırılmış somutluk"

--- spoiler ---

ilk otuz sayfa boyunca umut vaat ediyor. sonra onun hayatı gibi parça parça dağılıyor ve tutarsızlaşıyor. kitabı henüz tamamlanmamıştı. babam hakkında tamamlanmış tek kitabı yazmak bana düşüyordu. bana, babamın adı geçmeyen, uyumsuz hayalet yazarına.

--- spoiler ---

(overdose - 26 Ekim 2012 03:02)

çaktırmadan, içten içe vuran bir drama olmuş.

filmin bazı bölümlerinde insan kendisini o sefaletin içerisinde hayal ediyor, yaşlılığını ya da babası ile olan ilişkilerini sorguluyor. aslında o kadar çok düşündürüyor ki film, bunlar bile ufacık kalıyor.

güzel oyunculuklarla harmanlanmış gerçek drama sevenlere kesinlikle önerilebilecek "being flynn", yığınla film arasında yeterince ilgi görmemiş saklı bir güzellik olmuş. özellikle edebiyatla ilgili şahıslar için daha bir lezzetli gelecektir.

ayrıca bu filmin biraz zaman geçtikten sonra biraz daha bilinir ve takdir görür olacağını hissettim, nedenini bilmiyorum.

7 / 10.

(karinca beli - 26 Ekim 2012 19:33)

hüzünlendiren film ama öyle ağlatacak kadar değil ve baymadan insanın içini. daha çok bilinir olması gereken filmlerden.

--- spoiler ---

aslında nick flynn hep babası gibi olduğunu düşünüyor, o kadar uzun süre bunu düşünmüş ki sonunda aynı bataklığa giriyor. ve bu bataklıktan çıkışı da babasının tek bir cümlesinde yatıyor: "you are not me."
sonra nick gidip her kimse o oluyor ve cidden mutlu son işte.

--- spoiler ---

(findikli pekmez - 18 Temmuz 2013 16:17)

ne zamandır kenarda köşede beklettiğime pişman olduğum, beklediğimden çok daha iyi olan film.

hüzünlü, dokunaklı, sakin... ben yağmursuz bir günde izledim ama yağmurlu bir güne çok yakışırdı.

(m e l t e m - 30 Nisan 2014 18:57)

geçen gün yine sinema kanallarından birinde karşılaşıp, yine kendimi kaptırdığım dram filmi.
bazılarının ilk 5 dakikada kapatacağı ağırlıkta, benim için ise hala oldukça etkileyici ve sürükleyici...

robert de niro bu filmde her hali her tavrı ile devleşiyor nazarımda.

(cikolata kapli kestane sekeri - 26 Haziran 2014 15:32)

yorumlara bakılırsa sözlük yazarlarının çoğunun oldukça beğendiği bir film. ben pek beğenmedim, deniro nun oyunculuğu dışında sıkıcı geldi.

(kendihalindebiradam - 7 Eylül 2014 21:45)

yeni izledim, çok geç kalmışım. ne güzel filmmişsin sen öyle. duygu sömürüsüne girmeden, bam telimden yakaladın beni.

kopuk bile olsan da oğulların babalarına benzediğini ne güzel anlatıyor. ama bunu anlatırken nick'in (oğlunun) gerçek kişiliğini bulmasını da ince ince gösteriyor.

çok leziz film.

(messor - 25 Mart 2015 12:13)