19. avrupa film odullerinde "en iyi film" odulunu alan, alman yonetmen florian henckel von donnersmarck'in filmi.. baskalarinin yasami seklinde turkcelestirilen film, soguk savas doneminde calisan gizli bir polisin cevresinde gelisen casusluk olaylarini anlatiyor..

(whatdreamsmaycome - 4 Aralık 2006 13:50)

almanya'yi 79. oskar toreninde yabanci film dalinda temsil edecek olan 2006 yapimi florian henckel von donnersmarck'in yazdigi ve yonettigi film. almanya film odulleri toreninde 11 dalda aday olarak bu torene ait bir rekoru kiran ve bu adayliklardan 7 sini odulle susleyen the life of others (baskalarinin hayatlari) oskar'in pan's labyrinthle birlikte en buyuk adaylarindan birisi bence.

aslen basarili ve rejime baskaldirmayip onunla gidecegi yere kadar yasamaya calisan oyun yazari georg dreyman (sebastian koch), basarili ve taninmis sevgilisi christa-maria sieland'la (martina gedeck) olabildigince kimsenin hayatina karismadan yasamaya calismaktadirlar. kodaman kultur bakaninin maria'ya olan ilgisi neticesinde guvenlik bakanliginin ve akabinde sert, goreve tamamen bagli sorgu yuzbasisi gerd wiesler'in (ulrich muhe) olaya karismasiyla bu ikilinin -ozellikle de dreyman'in hayati- hayatlari hic arzu etmedikleri bir hale burunur. 1980 lerin dogu almanyasinda baskici sosyalist rejim altinda birkac insanin durduk yere hayatlarinin kesismesi sonucu ozel hayatin gizliligi, dostluk, baskaldiri, gorev, vatan sevgisi, politika ve ask konusunda ilginclikler sunan basarili bir tarihi kesit sunar film bizlere.

--- spoiler ---

romantizm konusunda asiriya kacip sulandirmayan, dramatik, epik bir film karsimizdaki. ana temanin aslen bir kabuk gibi kullanildigi ve yan temalariyla cok guclu seyler sunan film, bir insanin (ulrich muhe) ne kadar goreve bagli olursa olsun bir sekilde dogrulari gormeye baslamasiyla birlikte sayet icinde varsa dogrunun yaninda yer alacagini anlatmakta. bunu yaparken de ulrich muhe'nin muthis oyunculugunu atlamamak gerek. amenden hatirlayacagimiz oyuncu yine bu filmde cok farkli bir karakterle karsimiza cikiyor. onunla beraber baskalarinin hayatlarina dahil ve gerektiginde mudahil olup, onunla birlikte degisim gecirip, onunla agliyoruz.

--- spoiler ---

2 saati asan suresine ragmen insani bogmayan, muzikleriyle agirligini basarili bir sekilde birlestiren ve hicbir seyi civitmadan anlatmaya calisan film, sonuna dogru rahatlikla duygu somurusune gidebilecekken bunun yerine gayet mantikli secimler yapmakta ve basindan beri suregelen gercekciligini devam ettirmekte. butun bunlarin neticesinde denilebilir ki alman film endustrisi dikkatle takip edilesidir.

http://www.imdb.com/title/tt0405094/ adresinden daha ayrintili bilgi alinabilir.

(entrapmen - 4 Şubat 2007 17:54)

bazi filmler vardır,seyrettikten sonra yatarsınız ve o fillmi,sahnelerini,repliklerini verilmeye çalışılan mesajları düşünürsünüz,kalktığınızda hala o film aklınızdadır ve düşünmeye devam edersiniz," vay anasını,ne filmdi" dersiniz,sinema severler için çok enderdir böyle filmler,işte bu film böyle bir film.

--- spoiler ---

bundan önce bana yukarıda anlattığım gibi hissettiren film,saving private ryan olmuştur. seyrettikten çıkartma sahnelerinin gerçekliğini ve yahudi askerin bir alman askeri tarafından bıçakla öldürülürken arkadaşının hiç bir şey yapmamasını,alman askerin öldürürken çıkarttığı "şşşşşşş,sakin ol,birazdan bitecek" anlamındaki sesi ve yahudi askerin çaresizlik içinde son nefesini verene kadar geçen süreyi,öldürdükten sonra diğer askere hiçbir şey yapmadan gidişini uykuya dalana kadar düşünmüştüm,kalktığımda bütün bu sahneler gene aklımdaydı. bu film ise konu ve olaylar olarak aklımda kaldı ve etkisi bir kaç gün daha sürecek gibi görünüyor.

en güzel kapanış diyaloğuna sahip film oldu benim için.

-hediye paketi mi olacak?

+hayır, bu benim için.

--- spoiler ---

(pillibebek - 23 Şubat 2007 10:28)

içinde geçen bir tek cümle ile hep hatırlanacak olan film:
"bu müziği bir kereliğine bile bütün kalbiyle dinleyen birisi artık kötü bir insan olamaz."
(peline'e düzeltme için teşekkürler.)

(koyumavi - 25 Şubat 2007 02:12)

orwell'ın 84'ünün bittiği kasım 1984'te başlamasıyla, insani ideallerle kurulmuş bir rejimin nasıl bir çılgınlığa dönüştüğünü göstermesiyle, "doğruluk bakanlığı"na benzer "kültür bakanlığı"yla, "daha eşit"leriyle, kadının hemen hiç düşünmeden itiraf edebilmesiyle "a tribute to 1984" özelliği olan, ayrıca iyi bir insana dair inancını yitirmemesiyle orwell'in kirli dünyasının üzerine yeni bir şeyler koyabilen ve hiçbir rejimin "insan"dan üstün olmadığını, "insan"a rağmen yürüyemeyeceğini vurgulayan muhteşem bir film. "iyi insanlar" için iyi bir film.

(illet - 19 Mart 2007 12:10)

her turlu ideolojinin, milliyetin, dinin, vesairenin otesinde ve oncesinde, "adam olmak" diye bir seyin varoldugunu bize hatirlatan, klise tabirle hem akla, hem kalbe hitap eden, cok iyi film. teknik ekibinden senaristine, oyuncularindan yonetmenine, emegi gecen herkese $ukela'larimi yolluyorum buradan...

--- spoiler ---

son sahnede kitapciya "nein, es ist für mich" diyen gerd wiesler'in yuzundeki mahcup ve mutevazi gurur, uzun sure aklimdan cikmayacak.

--- spoiler ---

(muhendis - 26 Mart 2007 18:11)

--- spoiler ---
ulan kitabı armağan edeceğine işe falan alsaydın ya da sıkıştırsaydın iki kuruş eline o yaşta adam yorulur öyle yeni işinde, yürü yürü.. zaten sistem vurmuş sen bari kayıtsız kalma lan.. bohem oldun da adam mı oldun. hıyar.
--- spoiler ---

(bkz: düz adam)

(chebyshev - 8 Ağustos 2007 22:45)

--- spoiler ---

(bkz: yalnızlık)

wiesler bir gece önce yatakta sevişmelerini dinlediği çiftimizin evine girer ertesi gün ikisi de dışarı çıktıktan sonra. yatak odalarına yönelir, yatağa bakar. örtüye, sanki bir gece önce dinlediği sıcaklığa, yakınlığa dokunmak ister gibi dokunur. ben çok acıklı bir imrenme görmüştüm o dokunuşta ki muhtemelen wiesler’deki ilk kırılma noktası da tam olarak o dokunuş anıdır, kendini işine adamışlığın; sisteme olan sarsılmaz bir inancın uğruna hayata dair kaçırdıklarının, sevgiden ve insana ait ne varsa her şeyden kopuk geçmiş bir yaşamın o yatağa dokunma anında yarattığı aniden fark ediş duygusudur.

aynı akşam bir fahişe çağırır evine wiesler ve onunla sevişir, bir kadınla hiç olmazsa bir parça benzer bir yakınlık duygusu arayışıyla. işte bana göre yalnızlığın sinemada anlatılabilmiş en sade ama en çıplak karelerinden bir tanesidir o fahişenin kalkıp başka bir müşteriye gitmek üzere evden çıkarken wiesler’in çiğ oda ışığının altında kapanan kapıya bakarak kalakalışı.

--- spoiler ---

(little thin goddess - 9 Nisan 2008 10:59)

belki dünyanın en yüzeysel adamı yorumu olacak ama, benim için filmle ilgili en güzel şey casus abimizin montudur. çok aradım ama bulamadım o tarz bir şey.

(sir gawain - 21 Ekim 2008 00:14)

benim için filmin özeti son sahnesidir;

spoiler--

- hediye paketi mi?

+ hayır.. bu benim için.

ismi başkalarının hayatı anlamına gelen bir film için en iyi son. hiçbir zaman kendi hayatı olamamış bir adamın; 'allahım beni neden yarattın?' sorusuna en iyi cevap. hayata neden geldiğinin yanıtı olan bir kitap; iyi bir adam için sonat ve önündeki teşekkür yazısı; “hgw xx/7'ye adanmıştır. teşekkürlerimle.”

her zaman savunduğum bir düşünce vardır; bazı insanlar diğer insanların hayatlarını yoluna koymak için yaşarlar. wiesler'ın bir hayatı yoktu, arkadaşı yoktu, sevgilisi-dostu-çocuğu-neşesi- inandığı bir değer yargısı, hiçbir şeyi yoktu. dreyman bunun aksine hepsine sahipti; arkasından ağlanacak dostlara, tutkuyla sevdiği bir kadına, büyük başarılara ve uğrunda ölebileceği bir düşünceye... ama dreyman'ın başarıya ulaşması tek bir kişi sayesinde oldu; wiesler.

wiesler hayata dreyman'ın hayatını kurtarmak için gelmiş, ve koskoca hayatından geriye kalan; 'bu benim için' diyeceği bir kitap teşekkürü olmuş.

spoiler--

(ml in neverland - 8 Aralık 2013 18:50)