ilk gösterimi 2010 sundance film festivali'nde yapılan;
philip seymour hoffman'ın yönetmenlik koltuğundaki debut filmi.
kendisinin de uzun süre oyuncu olarak yer aldığı aynı adlı tiyatro eserinin sinema uyarlaması.

(ronesans adami - 23 Ocak 2010 22:54)

--- spoiler ---
connie-jack ciftinin yavas yavas bir araya gelmesi, clyde-lucy ciftinin dagilmasiyla es zamanli gider. jack'in naifligi hala boyle adamlar kaldi mi sorusunu akla getirir. filmin en sevdigim yani soundtrack'indeki white winter hymnal.

--- spoiler ---

(middle of nowhere - 2 Ekim 2010 19:50)

philip seymour hoffman böyle naif ve güzel öyküler bulmaya ve film çekmeye devam etmeli, onun gözünden bu hikayeyi izlemek çok güzeldi çünkü herşeyiyle.

--- spoiler ---

paranoya sahnesinde o kadar içerdeydik ki bittiğinde derin bir oh çektim mesela ben. ya da jack'le beraber gözümde canlandırarak öğrenmeyi çok sevdim. ve bunca romantikliğine rağmen ne mutlu ne mutsuz bitti öykü, bildiğin hayat gibiydi sonu.

--- spoiler ---

bulun, izleyin derim nacizane.

(red g - 12 Ekim 2010 00:53)

bir film düşün. içinde philip saymour hoffman olsun. goldfrapp, cat power ve fleet foxes olsun. müziklerini de grizzly bear yapsın! bunu bana filmi izlemeden önce birileri söyleseydi, "de get la, hayal görüyorsun" derdim. ama hayır dakikalar önce izledim. izlerken bir kaç kere kendime cimdik attım. hayal mı görüyorsun, playlisti mi açık bıraktın diye. yok bırakmamışım. televizyon karşısındayım ve önümde açıp giden sahneler var. bi kaç kere çığlık attım ama gerçekti.

son yıllarda içinden philip saymour hoffman geçen hiçbir film kötü olmadığı gibi ((bkz: pirate radio, doubt) bu da değildi. hem bu kez hem yazdı, hem yönetti hem de oynadı.

birisi bana şaka yaptı ya da ben şu anda bi bilet alıp hollywood yollarında hoffmanı aramak için yola çıkmayarak çok büyük hata yapıyorum!

izlemeyenin çok şey kaydeceği, hayal dünyasının aslında insanı gerçeğe ne kadar hazırladığını gösteren kısaca şaheser olarak adlandırılabilecek, tarif edilemeyecek bir şeydi.

bir doksan dakika olsa yine izlerim!

çok yaşa philip çok yaşa hoffman çok yaşa saymour!!!

(deltasecond - 17 Ocak 2011 22:34)

herşeyi günlük tüketen insanlara tokat atan, fedakarlık ve değer kavramlarının yalın gösterisi.

(ori - 1 Şubat 2011 12:30)

nefis bir arkadaşlık filmi olarak başlar. bu tip filmlerde sıklıkla rastlanan klişelere başvurmaya ihtiyacı olmamasında da tiyatro uyarlaması olmasının payı bence büyük. karakter gelişimleri çünkü, duygu sömürme gereksinmesinin kat kat önünde tiyatroda. bir de bunun üzerine bağımsız sinemada görmeye alışık olduğumuz doğallık, filme oyunculuk ve üslup olarak eklenince olağanüstü bir tecrübeye dönüşüyor filmin seyri.

(dottie - 2 Şubat 2011 16:56)

(bkz: kevin prince boateng)

(arthas menethil - 20 Mart 2011 02:15)

ayilecek sevdiğimiz multifunction adam philip seymour hoffman'ın yazıp, yönetip, oynadığı film gibi film. tiyatro uyarlaması ama kasmıyor, adam oscar'lı ama hollywood klişesi yapmıyor, soundtrack enfes, oyuncular abartmıyor, üstelik mis gibi kar var filmde. bilhassa ashton kutcher'lı sekizinci sınıf kız filmleri üzerine ilaç gibi geliyor. ^*

(how soon is now - 18 Temmuz 2011 13:40)

imdb puanı ile ters köşeye yatıran, 6,3 verilen ama neredeyse 8'i (yazıyla sekiz) hak eden eşsiz film.

(sinema yedinci sanat - 19 Kasım 2011 06:14)

sade bir film ve tüm sadeliğiyle dokunuyor izleyiciye, bitene kadar.

iyi ki jack gibi adamlar var.
iyi ki connie gibi kadınlar var.
ve iyi ki jack gibi adamlar ile connie gibi kadınların yolları, bir şekilde, kesişiyor.
jack yemek yapmayı öğreniyor connie için.
connie korkularını yenmeyi öğreniyor jack için.
jack yüzmeyi öğreniyor connie için.
connie pozitif biri olmayı öğreniyor jack için.
jack sabretmeyi öğreniyor connie için.
connie müziği sevmeyi, şarkı söylemeyi öğreniyor jack için.

her ikisi de, aslında, en önce kendileri için atıyorlar bu güzel adımları, ve bu güzel adımlar o güzel insana varıyor sonunda.

jack: merak etme. iyi yüzücüyümdür.
connie: biliyorum. başaracağını biliyordum.
jack: senin için başardım.

(dolls - 14 Haziran 2012 15:36)