robert zemeckis'in, artik bir nevi imzasi olan ayna sahnesini bu filmde de en az contact kadar muhtesem kullandigi, hitchcock'a saygi duruslariyla^*** dolu basarili gerilim filmi.

ayna sahnesi soyledir:
once michelle pfeiffer'i arabanin koltugunda goruruz, daha sonra kamera yumusak bir hareketle kayar ve evi gosterir, hemen ardindan kamera yine yumusak bir hareketle eski pozisyonuna doner ve bu kez arabanin bos koltugunu ve oradan kosarak uzaklasan michelle pfeiffer'i goruruz. iste orada anlarız ki biz sahneyi arabanin sol dikiz aynasindan izliyoruzdur ve hemen onceki kameranin evi gostermesi olayi da arabanin kapisinin acilmasindan baska bisey degildir.

(pumpkin king - 2 Mart 2002 11:41)

(bkz: alacakaranlık kuşağı), bilimum vampir filmleri, agatha christie uyarlamalarıyla büyüyen beni bi izleyişte korkudan sçırtmış, şanlı korku filmi tarihime bi günde son vermiştir.

--- spoiler ---

uzun bi süre banyoya giremedim bu film yüzünden yemin ederim. o bilgisayar ekranında mef^* yazmalar, aynada yazılar küvette cesede dönüşmeler falan.

--- spoiler ---

hala düşündükçe tüylerim diken diken oluyo.

(inner silence - 22 Ağustos 2008 00:23)

breaking benjamin'in şarkısıdır. bu grubun şarkısında 'breath' geçiyorsa güzeldir. bu önermeyi doğrular nitelikte.

take a breath
hold it in
start a fight
you won't win
had enough
let's begin
nevermind
i don't care

all in all
you're no good
you don't cry
like you should
let it go
if you could
when love dies in the end

so i'll find what lies beneath
your sick twisted smile
as i lay underneath
your cold jaded eyed
now you turn the tide on me
'cause you're so unkind
i will always be here
for the rest of my life

here we go
does it hurt
say goodbye
to this world
i will not
be undone
come to life
it gets worse

all in all
you're no good
you don't cry
like you should
i'll be gone
when you fall
your sad life
says it all

so i'll find what lies beneath
your sick twisted smile
as i lay underneath
your cold jaded eyed
now you turn the tide on me
'cause you're so unkind
i will always be here
for the rest of my life

don't carry me under
you're the devil in disguise
god sing for the hopeless
i'm the one you left behind

so i'll find what lies beneath
your sick twisted smile
as i lay underneath
your cold jaded eyed
now you turn the tide on me
'cause you're so unkind
i will always be here
for the rest of my life

(dzingis - 30 Eylül 2009 22:55)

sıçırtma konusunda danone activia'dan daha başarılı bu film. ^*

film bittiğinde zemeckis'in sülalesinde saydırmadığım fert kalmamıştı. ulan bi dahaki sahnede zıplamayacağım diyorum ama ne mümkün. korku yönüne bakarsam pek bir şey söyleyemem ama gerilim dozu muhteşem. çat diye kopacak seviyeye gelene kadar gerildim ben şahsen.

senaryonun klişeliğinden dem vurulmuş ama orijinal senaryo yapalım diye filmi bambaşka yerlere çekseler daha mı iyi olurdu yani? bence gayet güzel.

(melankomik - 23 Şubat 2011 16:04)

izlemeyen birçok insanda köpek balıkları veya su mahsülü canavar temalıymış izlenimi bırakmış, son yıllarda holywood tarafından yapılan en güzel gerilim filmlerinden biri.

sonu gayet tahmin edilebilir olsa da, film boyunca verilen ve bizi başka senaryolara çekebilecek ana kurguyla alakasız detaylar daha bir güzel eylemiş bu yapıtı. az biraz beyin yorarak çok daha fazla zevk alınılabilir galiba... (misal bir süre şizofren olduğunu düşünmüş idim hanım kızımızın)

(mortifera - 29 Mart 2003 07:37)

güzel, çok güzel bir robert zemeckis filmi...

(portakal - 25 Kasım 2000 18:45)

kötü senaryo, yönetmenlik harikası. harika dediğim de 3 dakikada bir dann efektiyle klasik gerilim öğelerinin kullanılması. o kadar çok kullanılıyor ki sonunda sinirden geriliyorsunuz. o el birazdan hareket edicek bunu biliyorsunuz fakat dann sesi hangi yönden ve kaç şiddetinde gelecek bu bilinemiyor...

(konor - 6 Aralık 2000 01:26)

korkmak için film arayan bendenizin şu hayatta en çok korktuğu filmlerdendir. ses efektiymiş bilmemneymiş orasını bilemem ama 5 dakikada bir götünüz koltuktan havalanıyorsa o film korkunçtur, gerilimlidir arkadaş..

(femme noir - 8 Nisan 2013 09:39)

yönetmenliği ve oyunculukları ile göz dolduran, senaryo zaafları ve bununla bağlantılı olarak gereğinden fazla uzun süresi sebebiyle de netice olarak bekleneni veremeyen vasatın bir miktar üstünde korku filmi. güzel bir konunun amiyane tabirle holivudlaştırılıp sündürülmesi sonucu nasıl piç edilebileceğinin şahane bir örneği. son sahneleri ciddi güzeldir, fakat maalesef genel anlamda başarılı bir film olarak değerlendirmek mümkün değil. yine de bol bol michelle pfeiffer görmek için izlenebilir.

kapanış jeneriğinde senaristin marvel sinema evreninin ajan coulson'ı clark gregg olduğunu görünce dumura uğradım yalnız, sen neymişsin be abi.

son olarak, izleyen çoğu kimsenin atladığı bir detay mevcut filmde ki, belirtmeden geçemeyeceğim. doğal olarak spoiler.

--- spoiler ---

michelle pfeiffer'ın karakterinin mezarlığı ziyaret ettiği final sahnesinde, ekran kararıp jenerik akmadan hemen önce karlar üstünde beliren bir kadın yüzü mevcut. fark edenler bunu hayalet kızımızın sonunda huzur bulmuş olmasına yormuş genellikle.

söz konusu sahne: http://farm4.static.flickr.com/…17_9c110bd657_o.jpg

robert zemeckis'ten dikkatli izleyicilerine ufak bir kapanış hediyesi.

--- spoiler ---

(bruce parkus - 27 Kasım 2013 01:47)

harrison fordun kaslı göbeğiyle beni şaşırttığı film.

(rossgaller - 10 Şubat 2004 20:04)

her ne kadar bütün gerilim filmi klişelerini bünyesinde barındırsada, insanın sinirlerini gerim gerim germeyi başarmış film. burdan kızarkadaşlarıyla ilk yakınlaşmayı bir türlü gerçekleştiremeyen utangaç baylara önerimse, bu filmi beraber izlemeleri. kesin sonuç tarafımdan garantilidir.

(biztha - 27 Nisan 2004 04:10)

mumkunse evde, gece vakti, ama yalnizken seyredin ki gerilim ne demekmis gorun. cunku arkadaslar yaninizdayken kitle psikolojisiyle kendi kendinize geriliyorsunuz. film cok sasirtmacali, yani sirf onun icin ugrasmislar ilk yarisinda. mesela 'mef' cok basarili bir aldatmacaydi. ayrica ben, filmin sonunu tahmin ettikten sonra bile o komsular icin bir aciklama yapilsin istedim ama olmadi. "basit iste, birsey yok" diyerek gecistirdiler bizi. yine de guzel olmus.

(seessa - 7 Ağustos 2004 03:46)

yarattığı atmosferle insanı gerim gerim geren oldukca basarılı oldugunu dusundugum gerilim filmi.

(jerzy - 12 Eylül 2004 01:41)

(bkz: the spirit carries on)
(bkz: scenes from a memory)

(6degreesunder - 22 Ekim 2004 10:08)

ing. "altında ne yalanlar var"^*

(marul - 16 Mart 2005 22:27)

robert zemeckis adlı büyücünün yaptığı ve gayet başarılı bulduğum bir gerilim filmi..rob zemeckis cast away'i yaparken yakaladığı bir boşlukta yapmış bu filmi..böyle düşününce iyi sinemacı olmakle sinemacı olmak arasındaki farkı daha iyi anlamak mümkün oluyor zira bizimkiler 2 yıl uğraşsalar bişiler yaparlar ama bi halta yaramaz..yanlız bir hata vardır filmde o da final sahnesine doğru o felç yapan ilacın etkisiyle boğulmak üzere olan michelle ayağıyla soğuk suyu kapar halbuki sahnenin başında harrison "çok sıcak ha " demiştir su için..(ya da tam tersi)

(paris - 17 Mart 2005 01:23)

evet ses efektleri çok kullanılmış. şöyle bakalım; michelle pfeiffer banyodan çıkar, merdivenlerden inmeye başlar. bir şeye basar ve inanılmaz bir ses efekti üstüne çığlığı. salon yerlerde. olay neymiş; hanfendi yerdeki kan pıhtısı gibi birşeye basmış. e her filmde ani ses yüklemesi var. bunun olayı ne? film boyunca gerilim öyle bir artırılmıştır ki; kadın o sessizlikte yürürken sizin bütün sinirleriniz boşalmıştır. hayattan soyutlanmış kadının ne yapacağını izliyorsunuzdur, siz artık filmin içine girmişsinizdir. ve bir ses efekti. güm! siz de o kadın kadar korkarsınız. bunun gibi birçok örneği var filmin. sonra sonra.. salonda ağlama sesleri yükselir. gözünüzün önünde 3 kişi salonu terkeder.. yoksa 50bin tane ses efektli, aniden fırlayan zombi kılıklının konu olduğu korku-gerilim filmi izledik, sadece 'hiyy' dedik sonra eki-eki diye güldük geçtik. ama bu film benim ağzıma sıçtı. brrrr.

(purplepurple - 17 Mart 2005 01:42)

sürekli zıplatan sahneleri, sinir bozucu müzigi unutulmaz. uzun süre arkanda harrison ford var geyikleri yaratmış, klişe öğeleri çok olsa da amacına ulaşmıştır. gösterim sırasında koltuklarında zıplayan, birbirine kenetlenen hatta cıyaaak diye ses çıkaranlar bunun kanıtıdır.

(rise of the equilibrium - 25 Temmuz 2005 11:10)

30 agustos salı gecesi show tv de tekrar izledigim sırada evet ıste gerilim boyle olur dedigim ve her izleyisimde midemin yanmasina kalp atıslarımın hızlanmasına yol açan kaliteli bir gerilim filmi.

(delilah - 31 Ağustos 2005 10:31)

iyi bir gerilim. işin içinde robert zemeckis olunca ortaya seyredilebilir bir film çıkıyor. yönetmenin yaptığı görsel oyunlar da keyif katsayısını artıyor [claire(michelle pfeiffer)’in hareketsiz vaziyette yerde yatarken kameranın hızla zemine inerek onu imkansız bir açıdan çekmesi, claire evden kaçarken arabadaki aynalarla yapılan şık oyun, köprüde yine kameranın hızla arabanın içine girip 'işi bittikten' sonra çıkması, ve çok başarılı küvet sahnesi..]. iyi güzel hoş ama benim kafama takılan bambaşka birşey var. filmde öte dünyadan gelip claire'e cehennem azabı yaşatan isminin baş harferiyle 'mef', her birşeyi yapıyor: küvetin suyunu açıyor -hatta 'ete kemiğe bürünüp' suda temessül ediyor-, çerçeveleri yere düşürüyor, bilgisayarı açıp isminin baş harflerini yazıyor vs... be kadın madem bu kadar kolay maddî dünyayla ilişkiye geçebiliyorsun, katilin kocası olduğunu claire'e anlatmaya çalışıyorsun, boş bir kağıt bulup yazsana olan biteni. kırk türlü yolu vardır bunu anlatmanın. yok! bizimki illa esrarengiz metodlar bulacak, gerecek de gerecek ortamı...
gece geç saatte de bitince film rüyamda da devam etmesi de cabası, yalnız rüyamda geçen kısmı çok daha ürkütücüydü, ölmüyormuş bir türlü katil, uğraş da uğraş. şu rüyalara da bir ilaç var mıdır acaba? ^*

(kinegeda - 31 Ağustos 2005 13:27)