şahane bir muse şarkısı olmuş. dream pop porn pop umrumda değil. kesinlikle farklı ve kendini defalarca dinleten bir şarkı.

(celcius - 21 Ağustos 2012 02:27)

yıllardır sıkı bir muse dinleyicisi olan şahsıma gayet güzel gelen şarkıdır.

elektronik alt yapısı kulağa batmıyor, çünkü duygudan uzak değil, hele birkaç dinlemeden sonra fazlaca alışıp benimsiyorsunuz. geri vokalleri ayrı bir hava katıyor. özellikle bağırarak girdiği ''i need to love'' kısmı ve sonrası çok vurucu.

sonuç: başarılı, sevdim.

(lost aci soyler - 14 Eylül 2012 22:01)

1970 lerin sonlarinda britanya da cok populer olmus ingiliz grup
yaptiklari muzige 'nutty sound' adini veren alti tane garip gorunuslu tip tarafindan kurulmustur
acaip basit lirikler, eglenceli bi cokseslilik, kliplerde grotesk tiplemeler felan..

bugun athena'nın taklit ettigi topluluktur ayni zamanda

house of fun
baggy trousers
nite boat to cairo
felan hep asmis sheylerdi..

(speedy - 7 Eylül 1999 00:00)

son yıllarda hiçbir muse şarkısını madness kadar sevmedim açıkçası. olabildiğince akıcı ve anlatmak istediğini doğrudan anlatan bir şarkı olmuş. bir süredir açıp da muse dinlemeyen şahsıma sık sık dinlettirmektedir kendisini.

(ballad of lemons - 29 Ekim 2012 15:34)

bir adet "i need to love" diye bağıran bayana sahip klip. özetle bu da olmuş. muse'u seviyoruz, ölüyoruz, bitiyoruz.

ekleme: i need to love diye bağırdıkça içimden parçalar kopuyor, yıkılıyorum. bu ara fazlaca dinlemeye başlayıp hüzünlendim. ne de güzel şarkı.

(kapital - 2 Aralık 2012 22:23)

" come to me, trust in dream
come on and rescue me
yes i know i can be wrong
maybe i'm too headstrong
our love is... madness"

daha ne denmeli bilemiyorum. ben anca ithaf ederim bu şarkıyı. çünkü baya baya zaten bizim için yazılmış, söylenmiş gibi duruyor. her satırıyla hem de tövbe tövbeee

the 2nd law albümünden 2 şarkıyı çok beğendim, biri budur diğeri supremacydir. ona benzemiş, buna benzemiş, yok freddy, yok dave vs... olmuş kardeşim işte. ol-muş.

şarkı single olarak yayınlandığı andan itibaren hatta televizyonda klibi çıkar çıkmaz "çüş yine yapmış adamlar, resistancedan sonra bu kadar da duygularıma tercüman olmayın tşklarını yediklerim yahu" dedim. ama sonra 'supremacy'yi duydum olduğum yerde diz çöktüm resmen. "matt bellamy versin lan benim" dedim. evet dedim bunu.

(maturesnature - 3 Mart 2013 17:52)

hakkındaki george michael'dan arak, queen'den arak iddiaları yalandır. çünkü bu şarkı ceza'dan araktır.

(bkz: ma ma ma ma maykrofon şov)

(pervazsiz - 5 Ocak 2014 12:26)

en sevdiğim şarkılardan biri oluşundan, klibin anlaşılmaz güzelliğinden, orijinalliğinden, sıra dışılığından, türlerin çok dışında oluşundan (bakmayın siz pop mop muhabbeti yapanlara) sonra da bahsederim ki zaten bahseden bahsetmiş.

ama o şarkının sonlarında doğru matthew bellamy, i need to love diye bağırıyor ya, milyonlarca şarkıda olduğu gibi sevilmeye olan ihtiyacı değil, olayın derinine inip sevmeye olan ihtiyacı çığlıklarla savuruyor ya, bütün deliliği ile beraber haykırıyor ya sevmem gerek diye, işte orada ben çok fena oluyorum.

bir gün değişik ve aslında çok doğru ve olabildiğine berrak bi kafada bu şarkıyı dinliyodum elimde sigara ile. bitince arkadaş sen çok mu seviyosun dedi, evet abi nerden anladım dedin, adamla beraber söyledin, hatta direk onu yok sayıp sen söyledin de ondan diye cevapladı. doğru anlamıştı, benim de sevmeye ihtiyacım vardı.

(ravdav - 3 Aralık 2014 23:52)

şarkı sözleriyle klip arasındaki ilişkinin nasıl olması gerektiği konusunda neredeyse ders diye okutulabilecek bir videoya sahip muse şarkısı.
şarkının sözleri ne anlatıyor? beraber olmaları, aşk yaşamaları karakter farklılıkları itibariyle 'doğru' olmayan, ancak 'belki yanlış bir şey yapıyoruz ama doğruyu kim takar, senden vazgeçemem' diyen bir sevgiliyi ya da bu temaya sahip bir ilişkiyi anlatıyor. buna göre;

- öncelikle oyuncuların giyimleri, makyajları ve saç stilleri adeta mango ya da zara'nın ilkbahar-yaz kreasyonu çekimlerinden çıkıp gelmişler havasına sahip,
- klip metroda geçiyor, yani yeraltında. "yeraltı" atfı, gün yüzüne çıkmaması gereken, "yanlış"a rağmen devam edecek olan bir ilişkiyi simgeliyor olabilir,
- diğer yandan klipteki harikulade güzellikteki kadın oyuncu klibe ve metroya giriş yaptığı an arkasında bir "serseri" grubu da onunla beraber giriyor. dikkat çekici olan, oyuncumuz gişelerden normal biçimde geçerken, arkasında grup gişelerden atlıyor, yani kuralları takmıyor. bu muhtemelen kadının egosu ya da savunma mekanizmasını simgeliyor.
- erkek oyuncuyla kadının ilk karşılaşma anında ise arkada bu sefer muhtemelen erkeğin egosunu ya da savunma mekanizmasını temsil eden, cetvel gibi son derece düzenli dizilmiş polisler görülüyor.
-karşılaşma anından itibaren iki ego ya da karakter biçimi arasındaki "çatışma" da başlıyor, yani polisle (erkek)- serseriler (bu da kadın) birbirine giriyor. somut ve soyut çatışma bir arada. kadın, başına buyruk, rahat takılan, "serseri" grubuyla somutlanan bir "serseri" tarza sahip. düzensiz, çerçevelendirilmemiş, kalıba sığmayan bir tarzı ve ilişki görüşü var. erkek ise polise yani düzenli birliklere sahip, kanunları daha doğru ifadeyle toplumsal kuralları takan, önemseyen, adı konmuş, sınırları net çizilmiş, toplumsal meşruiyeti olan bir ilişki istiyor. işte klip bu iki "tarz" arasındaki uyumsuzluğu, ancak bu uyumsuzluğa ve çatışmaya rağmen birbirinin aşkına ihtiyaç duyan bir çifti anlatıyor.
-kadının "serseri" tarzı, metroda sigara içmesiyle de gösteriliyor. erkek karakterimizin tersine kadın başına buyruk olduğu ve "kanunsuzluğu" sevdiği için yapmaması gereken bir eylemi yapıyor metroda. bu aynı zamanda ona belirli bir ölçüde umursamazlık da katıyor. birbirlerine sırtlarına dönmüş haldeyken dahi kadın sigarasını içmeye devam ediyor..
velhasıl kelam, bir filme rahatlıkla konu olabilecek bir ilişki tarifi, sadece 4-5 dk. içinde, son derece karmaşık ama büyük ölçüde de sade biçimde anlatılıyor. başarılı..

(ad hoc - 26 Aralık 2014 00:03)

hakkında yazılan önce olumsuz, sonra "eh" minvalindeki bütün entryleri kötülediğim muse şarkısı. kişisel zevklerle ilgili yazılanları kötülemek bana ters normalde, ama bu şarkıya karşı bi zaafım var benim galiba, normal bi insanın beğenmemesi imkansız gibi geliyor, beğenmeyenlere gıcık oluyorum bi şekilde. hele "gerçek muse bu değil", "bilmem kime benzetmişler, olmamış", "altyapı zayıf", gibi yorum yapan kodumun denyoları, nolur siktirin gidin bi. bi boktan anladığınız yok, ismail yk falan dinleyin.

(papillion - 1 Mayıs 2015 18:19)