penis ve anüs laflarından gına getiren film. kilise tarafından kumar, şiddet, pedofili gibi nedenlerle dışlanan ama açık edilmemek için gözden uzak ufak bir kasabada bir eve yerleştirilen ve burada sıradan vatandaş gibi yaşayan bir grup rahip ve bir rahibenin hikayesi. başta her şey normaldir. rahipler sokakta buldukları bir tazı ile sokak yarışlarını katılarak hayatlarını sürdürmektedir. (normal dedim ne dedim ben ama burası en normali idi) sonra aralarına bir rahip katılır kulübe. sonrasında yeni rahibin kendisini taciz ettiği söyleyen yarı deli bir adam gelir .... ve olayları araştırmaya gelen bir araştırmacı papaz.

yarı deli adamın ilk geldiğinde verdiği vaaz müthiş olsa da filmin geri kalanını neyle dolduracağını bilemeyen senarist devamlı tekrarlarla içinizi bulandırıyor. evet bekaret yemini tuhaftır ve bence çok doğru da değildir, evet otorite figürü olan, kendilerinden şüphe duyulmadan çocukların etrafında olmak isteyen pedofiller rahiplik mesleğini bir fırsat görüp rahip olmuş olabilirler . ama 2 saatlik filimde söyleyecek sözlerini ilk yarım saatte bitince geri kalan 1,5 saatte aynı şeyleri tekrar etmek olmuyor. oyunculuklar iyiydi, atmosfer oturmuş, olaylar iyi kurgulanmış ama 2 saat boyunca penis, anüs kelimesinin onlarca kez duymak senarist ve yönetmenin vaaz vermek istediği konuyu saçma sapan bir şeye çevirebiliyor.

ödev falan verilmişse ya da no süperdi bunu seyretmeliyim diyorsanız tabi seyredin.

(ride - 9 Ekim 2015 11:54)

filmekimi 2015'in oldukça sert bir filmi. kilisenin günah çıkarması.

(allepierre - 24 Ekim 2015 16:33)

filmekimi 2015'in en vurucu, en garip ve akılda kalıcı filmlerinden. görüntüler ve müzikler şahane, oyunculuklar oldukça gerçekçi, konu ağır. sevdim mi sevmedim mi karar veremedim ama unutmayacağım kesin.

(marti uctu - 24 Ekim 2015 19:17)

pablo larrain'in 2015 yapımı cesur filmi. berlin'den jüri büyük ödülü'nü kapmış. sağlam bir dram. ama son bölümlerinde yarattığı gerilimli atmosferiyle türüne dram-gerilim dersek yanlış olmaz.

--- spoiler ---

filmi izledikten sonraki ilk görüş filmin kiliseye karşı çok cesur olması olacaktır. ama bundan daha önemli olan bu cesur ve sert tavrını filmin sonuna kadar koruması. filmi muadillerinin bir adım bu ötesine de işte bu tavrı taşımış. mesela 2012 yapımı dupa dealuri'de bunu göremedik. orada son sahnede polisler arasındaki geçen muhabbette cristian mungiu, iki buçuk saat boyunca eleştirdiği kiliseden 2 dakikalık sahneyle günah çıkartmıştı. buna korkak bir tavır (ki çok ağır kaçar. çünkü mungiu'nin düşüncesini bilemiyorum) demesemde, mungiu filminin arkasında durmazken, larrain ise filminin arkasında sonuna kadar durmuştur.

ayrıca o köpeklerin öldürüldüğü ve sandokan'ın linç edildiği gerilimli sahneler ne güzeldi yahu. müzik kullanımı ve atmosferiyle abluka'dan bir sahne gibiydi. iki filmde neredeyse aynı dönemlerde çekilmiş. büyük tesadüf.

--- spoiler ---

son söz: yıllar sonra kilise eleştirisini konu edinmiş filmler düşünüldüğünde el club akıllara gelecek ilk filmlerden olacaktır.

(yoldas gogol - 4 Aralık 2015 01:21)

dış mekan çekimlerinde düşük kontrast kullanılan, alışılageldik pozlama ve ışık kurallarının bilinçli olarak reddedildiği film. bu durum başlarda "noluyoz ya, gözüm şaaptı heralde biraz alla alla" demenize neden olsa da ilerleyen dakikalarda "hassiii.. olay ışık, aydınlık - karanlık, iyi-kötü meselesi" diyerekten bir rahatlama geliyor.

bir inanç sisteminin başat buyruklarına uygun davran(a)mayan karakterlerin kefaret macerası üzerine kurulu güzel bir film. kefaret için yine aynı sistemin buyruklarına uymak ile kendi kefaretini tayin etmek ya da ve hatta halihazırda hayatın zaten bir kefaret mi olduğunun çatışması temel mesele olarak karşımıza çıkıyor. bunun cevabı için izleyiciye de açık bir rol biçilmiş görülüyor. yeni nesil rahip tam da bunun özdeşliğini kuralım diye biçimlendirilmiş izlenimine kapıldım.

--- spoiler ---

maradona küçükken bir rahibin tecavüzüne uğramış.

--- spoiler ---

(seven shots of jager - 16 Ocak 2016 22:26)

bugün izledim ve 10 numara 5 yıldız film bence. üstteki entry'de de bahsedildiği gibi özellikle ışık ve poz kullanımı çok dikkat çekici. bence rahiplerin suçları hakkındaki o bilinmezlik havasını da temsil edebiliyor olabilir biraz emin olamadım. bir de çok sert bir film, benzer bir konuyu işleyen spotlight ise daha yumuşak havasına rağmen daha iyi bir film bence ve bu seneki en iyi film alanında oscar'ı da alacağını düşünüyorum. bu sankodan'ın genç rahip ile olan konuşması da efsane iyiydi.

(green panda - 17 Ocak 2016 23:40)

kelimenin tam anlamıyla 'tokat' gibi bir film.

--- spoiler ---

her şeyden önce arvo part faktörü var filmde. onlar ne enfes müzikler öyle, ancak bu kadar uyum sağlanabilirdi sekanslara.

intihar sahnesi filmi iki gömlek yukarı taşıdı. dünyanın en gerçek vaazını verdi bize 'thomas' sandokan. yalnız görüntü yönetimi beklediğim etkiyi yaratmadı, hatta yetersizdi bile diyebilirim. filmin afişi beklentimi yükseltmişti.

--- spoiler ---

ama tekrar söyleyeyim, tokat gibi film. zaten tokat gibi olmak dışında bir derdi yok filmin. bu yüzden amacına ulaştığını düşünüyorum.

(caperoner - 18 Ocak 2016 20:42)

son zamanlarda izledigim nadir iyi filmlerden. bekledigimden cok daha iyi ve cesur cikti. din elestirisi yapan filmleri seviyorum.

goruntuler, o bulaniklik, o cansiz renkler cok basariliydi. o solgun goruntuler filmin kasvetli havasiyla harika bir uyum yakalamis. kasvet ve gerginlik filmin her aninda hissediliyor. filmin anlatimi ve atmosferi de oldukca kapali. yagmurlu ve soguk bir hava gibi el club. insanin icini sikistiran cinsten.

izlemeye deger.

(feministim ben - 19 Ocak 2016 12:15)

katolik kilisesi hakkinda ezber bozan bir kara mizah yapim.

dinlerin kati tutumunu yermekte olan bu film kiliseye karsi fazla acimasiz bir tutum icerisinde gibi gorunmekte (sanki butun rahipler dejenere olmus, hepsi pedofil, homo, duzenbaz). bu acidan bakildiginda konuya biraz tek tarafli yaklastigi dusunulebilir, ancak odagindaki konunun -kilisenin reklamini yaptigi gibi bir "tanri kuzusu ve takipcilerinin sevgi dolu yuvasi" olmadigini- aciga cikartmak oldugu unutulmamali.

--- spoiler ---
elestirdigi noktalar oldukca acik ve net; dogma, baski, cikarlar, kati yasaklar; 'bu yasaklara bulasma da ne yaparsan yap' mantigi; bakir kalacaksin -kadinla iliski yasak- ama homo ol, kopek beslemek yasak ama bu bir tazi ve incilde adi gecen tek kopek vs; her yasaga bir alternatif bulmus durumda rahipler -minareye kilif olayi-. daha da acisi, eger ki gunaha bulasmissan aman kimse duymasin, kilisenin itibarina zarar verme. yani amelden cok itibar/reklam onemli. bu acidan gunumuz din anlayisina guzelce giydiriyor larrain. (denetime gelen rahip gunlerce kayit edip evi kapatmak amaciyla dise dokunur bir gerekce bulmak icin gunlerini hic ettigi gunahlarin, kat be kat daha ciddilerini bizzat kendisi isliyor. konu cikar olunca din satisa cikiyor.)
--- spoiler ---

buna paralel olarak, oyuncular uzerlerine dusen gorevi buyuk bir basari ile sergilemekte, rolun hakkini verircesine hepsi birer aziz ve ayni zamanda gunahkar, bet, sogukkanli, dobra; tam da 'tanrinin isigini hak etmeyen dejenere din adamlari'. tavizsiz tutum ve tavirlari konunun ciddiyetini yansitmada onemli rol oynamis. asiriya kactiklari fikrine katilmiyorum, nitekim filmin odagindaki elestri noktasi en ufak bir tereddutte bile ciddiyetini yitirme riskini tasimakta. yonetmenin hedefi 12'den vurmasini saglayan en onemli pay da bu belki de.

sure itibari ile biraz uzunca, mukerrer diyaloglar mevcut ve yavas akiyor ancak bahsettigim gibi; bu denli ciddi bir konuyu saglam bir sekilde elestiriyor iseniz, deyimi yerinde ise tasi gedigine oturtmak icin boyle olmak zorunda.

(anneke von trier - 21 Ocak 2016 00:05)

gece sahnelerinde ayın çok garip parladığı bir film. ilahi bir ışık gibi...

(vogojin - 25 Ocak 2016 02:26)

bir pablo larrain filmi.
oldukça rahatsız edici . lakin mevzunun tamamı yoğun bir şekilde ilk yarım saatte boca ediliyor. durmadan anüs penis meni muhabbeti duymaktan mideniz kalkıyor. biraz gereksiz uzatılmış gibi görünüyor gerisi.
filmin artilarina gelince başta kilise bombardımana tutulup sonradan yumuşatilmaya çalışılmiyor. kokuşmuş bir kurumun kokuşmuş üyeleri çıkarlarını korumak için her türlü çirkinliği sonuna kadar yapıyorlar.
oyunculuklar, filmin kasvetli havası, gerçeklerin tokat gibi yüze çarpması on numara.
kesinlikle izleyin derim.

(patsiga - 27 Ocak 2016 01:11)

başka sinema filmi.

pablo larraín'ın hatta şilili bir yönetmenin filmini ilk kez izledim ve kendisi hakkında no isimli 2012 yapımı filmine de göz attıktan sonra karar vermek gerek sanırım. ama sandokan'ı canlandıran roberto farías uzunca bir süre gözümün önünden gitmeyecek, ondan eminim...

kutsiyetleri ve güçleri, ellerini üzerlerinde yıkayan kilise'ye göre "doğru" sebeplerle emekli edilmek sureti ile sonlandırılmış erkeklerin inzivaları esnasında, mevcut düzeni koruma konusunda kararlı kadına erk devri ile kurdukları dünyayı sorgulamak ve doğrultmak üzere görevlendirilmiş olanın, tüm tuzu kuruluğuna ve bilmişliğine rağmen afallaması; kutsiyeti kimin temsil ettiğinin boşluğa atanması; insan doğasına aykırı erdem arayışının ishal olmuşluğu; doğru ile yanlışın birbiri üzerindeki yansıması; mazlumun şeytani gölgesinin gözünüzün içine sokulmasının şili ayağını görmek istiyorsanız filmi izleyebilirsiniz.

bize ait bir dünyayı sunmasa da insan bir süre kendine gelemiyor...

(qfwfq - 28 Ocak 2016 15:52)

sert cümlelere sahip, başarılı bir film. eminim bundan daha acımasız rahip eleştiren film olmamıştır. sinemadan kalkmadan mutlaka izleyin, imdb puanı gayet iyi, film hakkında youtube yorumları olumlu. mesela the revenant filmine gitmek yerine bu filme gitmek daha mantıklı çünkü revenant kırk defa dublajlı olarak türk televizyonlarında gösterilir, online film izleme sitelerinde en üst sıralarda yer alır ama the club'ı tv'de görmek mümkün olmayacak.

biletler ucuz diye çarşamba halk gününde gittim ama sömestır boyunca o uygulama yokmuş? mantığa gel, mecburen tam bilet parası ödedim

http://i.imgur.com/nwowbmk.jpg

(faraton - 29 Ocak 2016 17:04)

bir başyapıt olacak film. ortak suç, inkar, utanç ve bunlarla yüzleşmemek için yapılan kötülükler (başlangıç da bir kötülük/suçla başlıyor; döngü gibi her zaman öyledir) üzerine harika bir film.

(parrhesiaturkiye - 12 Şubat 2016 02:10)

(bkz: ensar vakfı)

(mreyteyamreyte - 8 Kasım 2016 15:04)