italyanlarin 2016 yili'ndaki oscar adayi filmi. (bkz: http://www.imdb.com/title/tt1167611/)

gectigimiz sene yine italyanlarin adayi ve kazanani olan la grande bellezza'nin sembolik anlatimindan sonra yine o kadar olmasa da benzeri bir anlatim beklerken olabildigince dumduz ilerleyen bir film izlemek sasirtici oldu. arkadaslik ve italya'daki issizlik, uyusturucu, fakirlik gibi temel ogeleri konu alan filmde oyunculuklar en cok dikkatimi ceken sey oldu. o eroinleri, kokainleri iciyor olsalar belki bu kadar inandirici oynayamazlardi. deniz kenari sehrinde beklenilen mutluluk yerine tum sehri kaplamis, huzun, mutsuzluk, parasizligi resmen tum oyuncular iliklerine kadar hissetmis. konunun kendisinden, senaryodan ve kurgudan o kadar etkilendigimi soyleyemeyecegim, hatta cok fazla filmden atilmasi gereken sahne var gibi geldi. iyi bir film ama cok muhtesem bir basyapit degil.

(servicio - 16 Kasım 2015 00:43)

turkce'ye "huysuzlugu birak" olarak cevrilen, 2015 yili claudio caligari yapimi dram filmi.

italya dendiginde akla gelen ilk yerlerde degil de, akla gelmeyecek varoslarda dolasiyor kameralar. uyusturucu bagimlisi iki dostun iliskisi uzerinden akiyor film; kotu aslinda yuzde yuz kotu degildir'i islemis. yin yang ogretisi gibi, siyahin icindeki beyaz olayi. birbirlerine de bagimli cesare ve vittorio, birbirlerini seviyorlar, dovuyorlar, sevgili gibi bir ayrilip bir barisiyorlar. gercek hayatta da madde bagimlisi olan bu karakterler film boyunca basarili bir performans sergiliyor.

yonetmenin diger filmi amore tossico ile ortak sahneler barindiriyor (dondurma sahnesi: at - nec )

yonetmen filmi daha vizyona girmeden vefat etmis. filmin cekimleri cok kolay olmamis; o esnada kanserle savasmakta imis caligari. ayni zamanda maddi zorluklarla da bogusulmus. bunu bilen yonetmenin arkadasi yapimci valerio mastandrea, destek olmasi amaci ile yonetmenin de hayrani oldugu martin scorseseye asagidaki satirlari iceren bir mektup gondermis:

"size cok basit bir sebepten yaziyorum. sinemaya yurekten bagli oldugunuzu biliyorum. italya'da da sizin gibi sinema asigi bir yonetmen var. hatta belki sizden daha fazla. acikcasi, bazi seyleri basarmak icin sinema asigi olmak yetmiyor, ancak 70li yaslarina merdiven dayayan bu arkadasin kendini ispat edebilmesi icin cok fazla sansi yok. sansi oldugunda bunu zaten basardi."

yalniz kaliteli filmler cikartti bu sene italya. ama mia madre dururken bu filmin oscar adayi olmasi pek yerinde olmamis. sorrentino’nun “youth”u ve matteo garronenin “the tale of tales - il raccondo dei racconti” si ingilizce olmalarindan dolayi aynı kulvarda^* degiller, olsalardi esamesi okunamazdi zaten. izlenebilir, karanlik ve basarili, ancak basyapit sayilmaz.

(anneke von trier - 21 Ocak 2016 16:09)