bittiğinde yüzümde bıraktığı gülümsemeden dakikalarca kurtulamadım. 1972-73’te hafta sonları 10 bin dolardan az bir bütçeyle çekilmiş, 1977’de tez filmi olarak bitmiş, ancak soundtrack’indeki şarkıların telifini ödeyemeyeceğinden hiçbir zaman gösterime girememiş, 30 yıl sonra bir nisan sabahı şaka gibi gelip gösterime girmiş, üzerinde ne kadar konuşsak az bir charles burnett filmi.
70’li yıllarda ya da 80’lerin ilk yarısında ‘mahalle’ çocukluğu yaşamışlara bir şölen.

--- spoiler ---

“aha tren geçiyor, taşlayalım! aha delik, girelim! aha dam, çıkalım! aha topaç, döndürelim! aha ‘mahalle’ kızlarından esaslı dayak yedik, ağlayalım! aha bisiklet, 3 kişi binelim! aha devrildik yara bere içinde kaldık, sızlanalım! aha köpek kovalıyor, gaccalim!”
--- spoiler ---

abi, bu kadar adama kadına, dahası bu kadar çocuğa o kamerayı göstermeden nasıl çektin bu filmi allasen?

(ben - 3 Nisan 2007 14:49)

koyunların durmadan ölüme koşuşunu hergün seyretmek
zorunda olan adamın, siyah beyaz can sıkıntısının filmi
aslında. çocuklar rol çalmış!

(ben - 4 Nisan 2007 14:52)

şu ana kadar izlediğim filmler içinde insanların en insan gibi olduğu film budur heralde. öyle gerçekçi öyle doğal mizansenler vardır ki belgesel bile olamayacak kadar gerçektirler. çok tatlı bi filmdir. beyaz kapitalist toplumun baskı mekanizmaları vardır da kötü niyet yoktur. sefalet vardır da duygu sömürüsü yoktur. lebensfreude vardır da polyanna cılık yoktur. hayat kıvamında hayattır bu film. üzülürken güler somurturken sırıtırsınız istem dışı. yuvarlanıp gidersiniz işte watts mahallesi sakinleri gibi.

(aimar - 11 Mart 2008 03:13)

kağıt üzerinde baksan bildiğin melodram olabilecek bir hikayeyi bambaşka bir şeye dönüştürmüş charles burnett. yaşamak için tırmalayan, sayacağı koyunları 'öldürdüğü' için geceleri uyuyamayan bir adamın hikayesinin hissettirdiği samimiyet tek kelimeyle, ve illa ki jargona gireceksek sıcacık bir 'mahalle' filmi. enfes müzikler de cabası.

(shocktheworld - 7 Kasım 2008 00:04)

belgesel havasında çekilen ve son derece sade gözüken bu film, göründüğünden çok daha anlamlı olmayı başarırken, işin ilginci bunu hiçbir çaba sarfetmeden yapıyor oluşu bende hayranlık uyandırdı. çekildiği döneme bakılacak olursa, siyahi sinemanın 70' li yıllardaki ezilen siyahiler temalı filmlerinden ayrı bir yerde durduğunu da söylemek lazım.

film sadelikte güzellik misali akıyor ve bizi o insanların hayatlarının içine sokuyor. alışılagelmiş siyahi insanlar bu filmde yok! zaten filmin en büyük ve güzel özelliği de bu. yani filmde, o bahsettiğim dönem filmlerindeki bol küfürlü ya da siyasi içerikli anlatıların esamesi okunmuyor. tamamen farklı, tamamen orjinal, bu insanlara karşı kafanızdaki bakışı değiştirecek bir film karşınızdaki.

spike lee' nin do the right thing' in den önce çekilen ve siyahi sinemada altın değerinde bir yere sahip olan bu başyapıtı kaçırmayın derim!

(xcays - 11 Eylül 2012 19:20)

83 dakikadır.

(acediac - 31 Mayıs 2014 22:52)