arabanın dort tekerlegi birden aynı anda dingillerden nasıl kırılır merak ediyorsanız izleyin. boston not austin.

(dempsey - 5 Temmuz 2002 13:40)

1,5 günlük upuzun hafta sonu tatilim doğal olarak yetmediğinden işkence gibi geçen pazartesilerimi biraz olsun şenlendirmek için; süper anlaştığım, aynı kitapları sevip aynı müzikleri dinlediğim, hiç trip yapmayan, yağmur yağınca asit yağmış gibi içerilere kaçmayan ve gerçekte var olmayan arkadaşımla her pazartesi gerçekleştirdiğim hayali macera. eğer hafta sonum çok kötü geçmediyse çanakkale’den falan geri dönüyoruz; yok eğer kötü bir hafta sonu geçirmişsem yolculuğun soundtracki, giderken birbirimize okuduğumuz kitaplar ve hatta favori kısımlar, konakladığımız motelde biralarımızı içerken izlediğimiz yunanistan kanalına yalan dolan dublaj yapıp çok eğlenmemiz ve daha beş milyon tane ayrıntı da dahil olmak üzere gün bitene kadar hayal kuruyorum. allah belanı versin pazartesi, şizofren oldum senin yüzünden.

(ozge - 16 Mart 2009 15:50)

zevkli ve izlemesi eğlenceli bir film. o değil de söylemek istediğim başka bir şey var. önce devam filmi sayılabilinecek eurotrip'i izliyip ondan sonra bu filmi izledim. eurotrip kat kat daha iyi geldi bana genel kanının aksine. bu da şunu kanıtlıyor kendime: devam filmlerine gereksiz bir beklenti yükleniyor.

(nedjohnlansen - 1 Temmuz 2009 13:10)

amy smarti görmek icin tekrar tekrar izlediim film... california'ya gidip bu kızın gerçeğini görelim diye gaza getiren güzellikler mevcuttur filmin bazı sahnelerinde.

(seek and destroy - 16 Nisan 2003 15:07)

american pie tarzinda... komik

(fair - 18 Kasım 2000 10:26)

sabun kopugunden bi film

(deborah - 18 Kasım 2000 22:26)

cikilacak bir yolculuk

(mahasamatman - 29 Nisan 2003 08:50)

amy smart'ın "sanat için soyunurum" demecinin arkasında durduğunu gösteren evlere ve gözlere şenlik bir film, lakin görsel öğeler dışında (hangi görsel öğeler olduğunu anlamışsınızdır) kalite aramak biraz yanlış olur.

(glor - 28 Mayıs 2003 19:55)

"kız arkadaşınızı yatakta 2 kızla aldatırsanız, aldatma sayılmaz çünkü kızlar birbirini götürür/sadeleştirir (they cancel each other out)." tarzında süpper pratik zeka ürünü cümlenin geçtiği pek eğlenceli film.

(penny - 9 Haziran 2003 20:17)

vakt-i zamanında star'da öğleden sonra saat 3 ciwarında izlediğimin bir filmin neredeyse yeniden çevirimi, çalıntı fikir...

(cyrano - 16 Ocak 2001 09:49)

"her ikinizin alan kodları birbirinden farklıysa onu aldatıyor sayılmazsınız" gibisinden öğütler sunan film..

(yarasa - 25 Ağustos 2003 00:41)

en güzeli belki de sevdiceği ile çıkılan ve belli bir varış noktası olmayan amacı sadece aşka yol almak olan seyahattir, bilemeyeceğim.
bugüne kadar keyif aldığım yolculuklar ise artık klasik sayılabilecek aracımla tek başıma çıktıklarımdır. fonda çalan mp3 playlist , camdan esen rüzgarın saçı okşaması eşliğinde keyifle içilen puro, rayban güneş gözlüğü ve deri eldivenler^*... ve yol kıyısındaki çeşmelerde durup el yüz yıkadıktan sonra çekilen bir iki anı fotoğrafı.

böyle bir yolculuk hızla akıp giden hayatın içerisinde insana mola verip hayatı yeniden sorgulama imkanı verir.

(antisosyalpsikopatgorunumludonjuan - 23 Temmuz 2013 18:04)

kucukken hep ruyamda kamyon veya otobus soforlugu yapardim ve uzun yollarda gunlerce yol aldigimi gorurdum. izledigim eski amerikan filmlerinde de en sevdigim filmler iclerinde road trip olan filmlerdi. yillar sonra abd'ye geldigimde birkac defa arkadaslarla road trip'e cikmistim ve o sirada sadece yolcu olarak katilmistim. ehliyeti alir almaz her sene an az 1 tane road trip yapmayi bir adet haline getirdim. amerika icinde yapabileceginiz en iyi road tripler:

1) us-101 hatti (california sahillerinden seattle'a kadar gitmek)
2) florida'yi bastan basa (florida keys dahil) gezmek
3) yaz sonu-sonbahar basi midwest (ozellikle michigan ve wisconsin'da agaclarin renk degistirmesi super)

bu da ilk kez road trip yapacaklara tavsiyelerim:

(bkz: yeni başlayanlar için road trip/@diesel1907)

dun sabahtan beri 1800 km araba surdum, yarin, cumartesi ve pazar 1800 km daha surup eve donmeyi hedefliyorum. genelde amerikalilar 100 km'lik yollari bile "road trip" olarak sayiyor ama bence 500-600 milden asagisinin road trip sayilmamasi gerekiyor. bu isin tadini tam alabilmek icin en az bir gunun yolda gecmesi gerekiyor.

edit: yola sevgiliyle cikmayin, bol bol kavga cikiyor sonra.

(diesel1907 - 23 Ağustos 2013 05:16)

bob ross'un gorundugu sahne ve tom green'in yilan ile macerasi gibi dehset komik sahnelere sahip olan, ama onun disinda acikcasi beklendigi kadar komik olmayi basaramayan bir film. yine de guzeldir, macera ogeleri icermektedir, arkadaslarla toplanmisken hosca vakit gecirmek icin ideal bir filmdir. fakat "erdem ariyorum, anlam istiyorum" gibi beklentilerle izlerseniz hayal kirikligina ugrayacaginiz kesindir; gerci ismi "road trip" olan, afisinde tom green ve bir grup zibidi bulunan ve her seyiyle "ben american pie tarzi bir filmim" diye bagiran bir filme boyle beklentilerle gitmeyi becerebiliyorsaniz, daha bu kafayla cok hayal kirikliklarina ugrayacaginiz, cok "system restore"lar yapacaginiz konusunda hic bir suphe yoktur ama gene de uyarilmis olun.

ayrica her seye ragmen cok onemli bir hayat dersini de icinde barindiran bir filmdir: "eger restoranin mutfak kisminda neler olup bittigini goremiyorsaniz, yemegi pisiren ve servis yapan elemanlari kil edecek durum ve davranislar sergilemeyin."

(aluminyum - 29 Şubat 2004 09:02)

bunu klasik amerikanci hollywood filmlerinden ozenerek yha nevada'dan ciktim yola ver elini florida pensilvanya tarzinda yapan dallamalara ben de ozeniyorum desem yalan olur..

ne yapcam kodugumun col amerikasinda yolda olsam ne yazar olmasam..
saka lan acayip yeryuzu sekilleri goruyormus insanlar road-trip de bi de las vegas'tan falan gecersen vur dibine eglencenin ama amarikada olmayanlar icin cok daha eglenceli onerim;

istanbul'dan 3-4 arkadas baslayin elinizde bir schengen vizesi olun ve su rotayi gerceklestirin..
yunanistan-arnavutluk-karadag-bosna hersek-hirvatistan-sirbistan-bulgaristan-istanbul

gecen yaz yaptigimiz hayatimin en guzel yolculuklarindan biriydi..ne yazik ki yoldaolmak..gezicininhayali..harika_gezici_23 tarzinda bloglar icin fazlasiyla usengec oldugumdan en fazla buraya denk gelirse yazarim..ya da sorular varsa cevaplarim.

yunanistanin muthis kulturu;
arnavutlugun cilgin dogasi;
karadagin enfes sahilleri;
bosna'nin leziz yemekleri;
hirvatistanin tas hatunlari;
sirbistanin ilginc tarihi;
bulgaristan meraba kom$i'syle aklimda kalmistir.

yani blog'a boyle bisi yazsam kim okur ki amk.

ayrica yapacaginiz bu gezi hic de pahali olmayacaktir.

(benjamin breeg - 18 Şubat 2014 13:13)

çanakkale'den başlayıp kıyıdan güneye doğru yaparsak aşırı şahane olacağını düşünüyorum. internetlerde baktım ama hiç paylaşılmış rota yok. plansız daha güzel olacak muhtemelen. play list'inde ilk parça have you ever seen the rain ve ilk durak asos. gerisine de yolda karar veririz artık. sikmeseler bari temennisiyle gece pek yol alamayacağımız için pek o kadar güneye gidemeyeceğiz sanki. ama olsun hem tatil hem road trip, dünyadaki en güzel ikisi bir arada bu bence.

(ozge - 1 Eylül 2014 14:23)

kafaya gore bir gun, sonradan belirlenecek veya kisa sure onceden belirlenmi$^* bir yere kara yoluyla gidip donmek.

(agamemnon - 29 Ocak 2005 08:48)

road trip bir alip basini gitme cesididir. bazilari oturur yillar boyu ince ince planlar, "suradan yola cikacagim, suraya varacagim"dan, "ucuncu gunun oglen yemegini suradaki yol kenari mcdonaldsinda yiyecegim"e kadar. bazilari ise "ee, canim sikildi" der, direksiyonun basina oturur ve gaza basar, ruzgar ne yone eserse artik. bir gun suren day trip de olabilir, aylar suren bir devr-i alem de.

kafa dinlemek, kendini dinlemek, icindeki cocukla muhabbet etmek, kendiyle barismak gibi tek kisilik amaclar pesinde olanlar bu isi yalniz yapar. arkadasligimizi test edelim^*, kilometreler boyu geyik cevirelim, maceralar yasayalim, yeni yerler gorup yeni insanlarla tanisalim gibi cogul dertleri olanlar en az bir arkadas alir yanlarina yola cikarken. ilk gruptakilere iyi yolculuklar diliyor, arkadas canlisi road tripperlara yogunlasiyorum.

zannimca en bir superi iki kisilik road triplerdir. uc kisilik road triplerden itina ile uzak durunuz, bakin "ben demistim" demekten hic hoslanmam ama bir gun "uc kisi yola ciktik, rezil oldu tatil, heves kaldi kursakta" diye karsima cikarsaniz hem sizden hem kendimden gecer "ben demistim" derim, o derece uzerine basarak soyluyorum. uc kisilik arkadas gruplarinin dengesi cok narindir, road trip gibi bir deneyim sirasinda bol sarsinti yasayacak bu dengenin yerinden oynamasi, bozulmasi kesindir. o uc kisiden ikisi biribirine kil olmaya baslayacak ve ucuncu de arada kalacaktir, bu boyledir. yapmayin etmeyin. dort kisilik road trip her ne kadar "nerde cokluk orda bokluk" felsefesine binaen burun kivirilasi olsa da elimizin tersiyle itmedigimiz, "neden olmasin?" diyebilecegimiz bir cesittir.

iki kisilik road triplere geri donecek olursak: bunlardan en bir dadindan yinmeyecek olani sevdicekle cikilan versiyondur. simdi sevdicek derken, sevdicek demek istiyorum. devamli bik bik otup kafa sisiren veya tam tersi muhabbeti kit, miy miy miy her seyden sikayet eden, binbir igrencligi utanmadan sergileyebilen, muzik zevkinizi paylasmayan, israrla guldurmeyen/gulduremeyen bir espri anlayisi olan ama butun bunlara ragmen niyeyse hala sevgilim/esim/vs. diye ona bun takdim ettiginiz kisiden bahsetmiyorum. hem sevgili hem kanka bir zattan bahsediyorum, ki yol boyu bir kankayla da yapabileceginiz gibi super muhabbetler edilsin, eglenilsin, gulunsun, sarkilara eslik edilsin ve sevgili bonusu olarak da romantik (veya hayal gucunuze bagli olarak cesitli farkli sifatlar da yakistirabileceginiz) anlar yasanabilsin.

gelip burada road trip bidi bidi bidi diye laf saymamin sebebi ise easy rider filmini izlemem neticesinde kafa dengi birini kafalayip kendimi yollara vurma konusunda asiri bir hevese kapilmam. cumle icinde kullaniyorum: "road tripim geldi!" daha onceden iki road trip deneyimim oldu, birisi san francisco-los angeles (i5 gidis, highway 1'dan kivrim kivrim okyanus manzarali donus), ikincisi de san francisco-cabo san lucas ve donus. (ikisinde de ucer kisi cikilan yolculukta diger iki kisinin arasi bozuldu ve arada kalmanin stresini yasadim, bosuna konusmuyoruz herhalde!) yani, oyle grand road tripler yapmis degilim, ama heves ettigim sey bizzat o. i want more diyorum, muhtemelen fazla romantize ettigim bir yolculuga heves ediyorum.

mesela istiyorum ki pasifik kiyisindan baslasin, atlantik kiyisinda bitsin. filmde la'den cikip new orleans'a gidiyorlardi iki kafadar, guney rotasi yani. ben de guneyi tercih ederdim diyorum, midwestin dumduz misir tarlasi manzaralarindan payimi aldim ne de olsa. guneydeki insanlar daha bir ucuk, daha bir egzantrik oluyorlar (sadece filmin etkisiyle varmadim bu kaniya!). yola cikmadan yanimiza en sevdigimiz cdleri alalim mesela, iclerinde mutlaka bir californication olsun, bir recovering the sattelites olsun, bir de candan ercetin'den bir seyler olsun. abur cubur seyler olsun, hatta utanmayip ilk gun atistirmak icin borek yapayim ben, arabayla gidilen aile tatillerinde bizi borekler, kofteler ve daha neler nelerle besleyen annemin kulaklari cinlasin. haritalarimiz, lonely planet kitabimiz da elimizin altinda olsun. yola cikalim, sehir geride kalsin, issizlassin yolun kenarlari. yolda bizden baska bir tek sag serit isgalcisi insanin ustune ustune geliyormus gibi gelen korkunc tirlar ve greyhound otobusler olsun. seritler aksin da aksin. yoruldukca, benzin bittikce rastgele bir yerden cikalim, hatta cikmisken denny's mi olur, ihop mu olur, diger bildik fast foodcular mi olur oturup bol yagli bir seyler yiyelim ve yola tekrar koyuldugumuzda o yagli yagli yemegin ustune gozler agirlasmasin diye yanimiza kahve falan alalim. saatler boyu direksiyon sallayip sonra yol ustundeki bir sen de motel 6 ben diyeyim quality inn'e dalalim. olu gibi yataga serilelim, elimize kumandayi alip "bi bolum south park izleyelim" bile diyemeden uyuyakalalim. sabahin korunde motelin muffin, bagel, portakal suyu ve kahve'den olusan continental breakfastindan "ne de olsa fiyata dahil" diyerek birer bayat muffini yanimiza alip dogan gunese karsi yine yola koyulalim. yolda sacma sapan exitlerden cikip sacma sapan yerlere, allahin unuttugu -ama lonely planet'in pek de unutmadigi- kasabalara gidelim. "hayatimda yedigim en guzel tortillayi san ignacio'da salas bir ev-restoran'da yedim"e yeni arkadaslar edindireyim, boyle cumleler katabileyim hatiralar dagarcigima.

gunler, haftalar boyu yaprak gibi oradan oraya savrulalim, darmadaginik suratimizda yorgun, bitkin bir gulumsemeyle "evim guzel evim" diyecegimiz gune kadar. yol boyunca en cok dinledigimiz sarki road trippin olsun:

let's go get lost right here in the u.s.a.
let's go get lost, let's go get lost...

edit: turkiye versiyonunu da ece temelkuran yazmis http://www.milliyet.com.tr/…4/yazar/temelkuran.html

yine edit: icimdeki road trip hevesi bir turlu dinmiyor. donup dolasip bu entrye geliyorum yine. (bkz: you can sleep while i drive) diyorum, alo, kime diyorum?

(a lifetime of type ii errors - 28 Mayıs 2005 09:40)

tom green'in ön plana çıktığı film. fare ve yılanla diyalogları, okulun ortasında anneyi öpmesi/yemesi filmin en güzel anlarıydı, amy smart'ın güzelliğini saymazsak tabii. otobüste söylenen i wanna rock da güzel bir sürprizdi.

(crowley - 12 Haziran 2005 01:38)

geyik muhabbeti diye oynami$ idi turkiye'de. super makara, ka ka ra, ki ki ri...

(delikan76 - 16 Kasım 2001 14:47)