costa gavras'ın 1972 yapımı filmi. film türkçeye "sıkıyönetim" olarak çevrilmiştir. 1970 yılında dan mitrione adında uluslararası gelişme örgütü üyesi bir amerikalı, urugaylı gerillalar tarafından yakalanır ve öldürülür. bunun üzerine siyasi sinemanın ünlü yunanlı yönetmeni costa-gavras, bu esrarlı öyküyü yıllarca araştırdıktan sonra senarist arkadaşı franco solinas ile beraber bu filmi yazar. filmde latin amerika ülkelerinde komünizme karşı mücadele etmek üzere u.g.d. üyeliği adı altında polis teşkilatlarını yöneten philip michael santore'yi kaçıran sol görüşlü tupamaro gerillalarının tek istediği siyasi mahkumların serbest bırakılmasıdır. ancak "demokrasi" tanımları gereği böyle bir yetkileri olmadığını ileri süren hükümet bu teklifi derhal geri çevirir. ülkede geniş çaplı bir arama başlatan polis müfettişleri, amerikalı dostlarını kurtarmak için her yolu denemeye başlar. ancak amerika'da başka ülke polis şeflerine komünizmle mücadelede işkence tekniklerinden, provokasyona kadar her yolu öğreten santore'nin umutları gerilların elinde her geçen gün azalmaya başlar.

(kotyora - 9 Temmuz 2011 13:50)

costa gavras'ın uruguay'da bir dönemi yansıtan filmi.iyi güzel de sinan çetin trabzonspor'da arçilli şotalı dönemi anlatan bir film çekse aynı etkiyi yaratacaktı bende.criticker'ın dediği gibi "not that hot"

(petra7 - 25 Aralık 2011 18:55)

(bkz: devrimci şiddet)

(tehlikesiz koyunlar - 9 Mart 2012 00:02)

santore rolünde yves montand'ın oynadığı, zaten şahane işlenmiş siyasi içeriğine buna uygun süper bir anlatım ortaya konulmuş siyasi film başyapıtı denebilecek eser. amerika'nın, faşist-burjuva yerel iktidarların sol hareketlere karşı yürüttüğü vahşete nasıl destek olduğu, kirli ve insanlık dışı yöntemleri onlara nasıl öğrettiği açık biçimde anlatılır. film bir yerden tanıdık gelir çünkü uygulamalara bakıldığında türkiye'de sola ve aydınlara karşı yürütülmüş olan mücadeleyle neredeyse birebir benzerlik vardır. öte yandan gavras konuyu salt devletler, hükümetler ya da devletin kurumları bağlamında ele almaz, gerek uluslararası gerekse yerel çıkar gruplarının, sermayenin bu kirli savaştaki yerini de açıkça ortaya koyar. türkiye'de dahil olmak üzere üçüncü dünyada sol, ilerici ya da bağımsızlık hareketlerine karşı girişilen mücadeleyi anlamak isteyen herkesin izlemesi gereken bir yapıttır. çok ciddi bir siyasi bir konu, anlatım dili ve kurgusuyla bir sinema filminde ancak bu kadar net ortaya konabilir. bir de film aslında sorunun kişilerde değil sistemin kendisinde, çıkar grupları ve onları koruyan çerçevede olduğunu anlatırken, devrimci örgütlerin iç dinamikleri hakkında da fikir verir. santore'nin kendisiyle ilgili kararı rasyonel biçimde değerlendirdiği son sahneler mükemmeldir.

(turgut ozben - 10 Haziran 2012 13:03)

gavras'in unlu siyasi (baskici rejimler uzerine) filmler uclemesinin bir parcasi olan film. ancak kanimca z ve l'aveu yani 1969 ve 1970 yapimi onceki iki film 1972'deki bu filmden daha basarili. ortak bir diger noktalari da yves montand'in hepsinde rol almis olmasi bu filmlerin.
z, yunanistan'daki albaylar cuntasina giden sureci, digeri cekoslovakya'daki stalinist rejim ve parti-ici siyasi yargilamalari konu ederken bu son film gunry amerika'daki baskici rejimlerin, sehirdeki asiri sol teror gruplarinin ve amerikan angajmaninin etkilerini ele aliyor.
bu sirayla izlemekte ve en iyi film odulunu de z'ye vermekte fayda var.

(mondialisation - 10 Haziran 2012 13:19)

dün bu filmin adeta remake'ini canlı yayında izledik. yine sol örgütler, onların düzenin işbirlikçisi olmakla suçladığı bir kamu görevlisini esir alması ve devletin kendi personelinin canını hiçe sayarcasına taviz vermemesi,katilleri açıklamaması. ancak maalesef dün yaşadığımız her şey filmin aksine gerçekti. ölenler de öyle...

(verfassung - 1 Nisan 2015 09:19)

filmi türkçe altyazılı olarak youtube üzerinden izlemek mümkün. link

(ucanfildumbo - 26 Ekim 2015 00:24)

siège, latince "oturmak" anlamındaki sedicare’den geçmiştir fransızcaya ; "oturulacak yer" anlamındadır. sonra bu anlam halk arasında söylene söylene yeni boyutlar kazanmıştır. bunlardan birisi "kıç"’dır. "bain de siège" "kıç yıkama"’dır örneğin. siège’in bir diğer anlamı da, 13. yy’dan itibaren, "bir ordunun yerleştiği yer" olmuştur. bir ordu bir yere kıçını yayıp karargâh kurarsa orası onun "siège"i olur. yok gider de bir kaleyi, bir şehri, ele geçirmek niyetiyle çevresine çöreklenirse, ona da "siège" denir, kuşatma anlamında. günümüz fransızcasında şirketlerin vs. merkezlerine "siège", anonim sirketlerininkine "siège social" denmektedir.

"état" da, bilindigi gibi, latince "estat"’dan gelir. "durum, oluş biçimi" demektir.

"état de siège"’in türkçe karşılığı olarak bu satırların yazarı "göt durum"u önermektedir. asıl anlamından pek de uzak sayılmaz bu deyim zira mütevazi bir sözlüğe bakarsanız, "état de siège"’in karşılığının "askeri yönetim, sıkıyönetim" -yani sıkı yönetim- olduğunu görürsünüz. bu tür durumlar da ilk olarak kuşatma sırasında ilân edilmişlerdir, orduların siyasete karışmasından önce^*.

(pinocchio - 10 Ocak 2006 14:22)